آمداکو دیخہ غصہ بر منہ دے شعر لکن
کست کِینہ نفرتی آ دورئٹی نن مہر بشخن
پاپنہ خاخوئے بلبل نئے کہ اودے پانہ پِیہُن
شوک ءِ داڑے شوک پانہ شیرے تنیا شیر تکن
چِنگا داڑے چاپ کیرا چُوچُڑو ہر کس نا دُوٹی
کان انپن دا جہان آن اے جہانٹ خَیر پٹن
دا اسو مننگ کپک ننتو تُولے مَف مسلمان
شڑط نیتو او ننے تینا وڑو ڈول کَیر مَنن
اُست مَونِس بَسنے داسہ اول آن زیات نے آن
آمخ آتا جنت ئٹ نی نے آ تینا بَیر اِلن
شاعری نا ای نواب ئُٹ میر ٹکری خان آجو
مَل الیوا کل ئتون ای دیرے وس آن تیر سمجن
____________________________
سہب خڑینکی شام خڑینکی
زند ئنا ہر تام خڑینکی
سار گنوگی نوش کننگ ءِ
مئے خڑینکی جام خڑینکی
بِین مَلاس داکان ہنانو
رَند خڑینکی گام خڑینکی
فکر خیالو چُرت گمان ہوش
سوچ خڑینکی پام خڑینکی
خزم مُرو کَکّو اَلوکا
جَار خڑینکی دَام خڑینکی
لُوس ءُ جنگل شار جبل تو
دَر خڑینکی بام خڑینکی
عین ءُ شین ءُ قاف نا دُوآن
مِیم خڑینکی لَام خڑینکی
گون خڑینکاک دون مریرا
یار مرے گلفام خڑینکی
دَیر اول ئَٹ باز مخانے
آن پدا انجام خڑینکی
باغ ءِ تَیرا دِیر دِتر نا
جَوز مویز بادام خڑینکی
دڑد ئٹی نیتون مَخینہ
خنک مریر سرشام خڑینکی
____________________________
کنے خل کسف دیمون آ بِٹ
جغرے نی ہُش، کَش خنتے نی
کنا دُو دُوئی ءِ ماس ان تَڑ
خَلاسُس کنا حق آن نی
نا بے سوبی نا سبب ئُٹ وجہ
کنا دُو آن درپدر اریس
بے نپاد لنگڑ نت شپاد
بے اُرا بے ہنکین بے گَڈر
نے نا منزل آن مُر ای بِٹیٹ
کنا نابودی بے واکی آن
دا نا پند مُرغُن پین مَس
نا شوگیری ننتا چُٹّتئو
متو خنتیان نا مول شیف
اُرائے گدانے خَنتَنس
زمانہ سے نا، نا اف نشان
خنانُس نئے لمہ باوہ ئے
چُناتان چَپ ایمون اریس
تینا خلق ءِ نی سمبال بر
امو وڑ سَلیتو اس امون
کنے آن بس ہیتاک ہنوک
کنے آن اُست حیکیم کیس
کنا خنک پیہُن ھم لڑونج
داڑے لمہ ھیڑ تا ننگ آ دُو
گُد ءُ زِنچک ئَٹ تا الکنو
داڑے لمہ ھیڑک روڈ آ تیا
خڑینکی شپادو سر درا
داڑے میر نواب ٹَکا غا سیر
دا مُلّاک پیسہ کُنگنو
ہراتا ہرافتا پاؤ نے
داڑے بے شعور ورنا تِتو
کماش آک ھم بیغِنگ اَٹو
کنا گَڈ ءُ خَزم اے کَکّواک
نما رندئٹی شوک تولہ غاک
آوار مَسنو خرما تِتو
زرس پام ئٹی مَر خیال ئٹی
اے بے پرّہ غا شِکرا کنا
کنا کَپ مریک دا اُستخان
کنا وس ئٹی پین اِچ اس اف
منہ شعر بس دا دعا تیان
کنے بشخسک نی معاف کیس
بَلئہ تمّے نا کنے آ شبیر
متوٹ نیتو کوپہ ای آوار
____________________________
