داستان ءِ عرب، براہوئی مزحمتی ادب نا پنہ غا
نوشت: محبوب شاہ
دی بلوچستان پوسٹ
پدین آ چرک اٹ وطن نا پٹ و دامان تیٹ مرغن پتن آ مش تا رنگ رنگی آ چُک آک مرغن لخی آ کونج و بڑز انگا بالاد نا پیہن او زیبا غا چڑز آتا ولر آک جتا جتا بولی تیٹی سرونزی ءُ گٹ اسے تون شوکار و بانسری نا توار اٹ اسے آجو ءُ بال اسے آن پد اسے ویل و ڈکھ اس، اسے بے وسی ءُ چپی اس، مش تا باٹغ آ تالان کریسُر۔ وطن نا پلوا بدر آ سادار تا بے دید آ روح سور دیر نا ماس آ کہوک آ مچھی تیانبارت جل تا خڑک ہر پارہ غا چٹ الکوسر، سہیل آن مست وسمی او موسم اسے نا رند ات بدر آ ملک آتا کونج آک بے مٹ آ چڑز آک اسے گچین ءُ گٹ اسیٹی کوکو کریسہ تہو ءُ چرک نا چس اٹ مست ءُ سر اسیٹی آجو آ بال اٹ وطن آتا حوال ءِ اتیسہ جمری آ آسمان ءِ وہوکا جو کے، وطن نا کمپ آکے، وسم کریسہ وطن نا زیبائی ءِ تینا رنگ اٹ ودیفیرہ ولے بھاز زو ملکی حاکم آک وطن نا میر معتبر آک پخیر تیامبار کہ مدام دوک تا خیرات ہلنگ کن ٹال او بدر آ ملک آتا ازگار آک حوس آن پر شہزادہ غاک پیسہ نا شنکی ٹی تینا شکرا ءُ شکاری آ کچک ءُ توفک و دام تا کمک اٹ خانوادہ غاتا ٹولیک ٹکا ٹکاٹی دا معصوم آجو آ ساہدارتا پرہ غاکے دنز تسرہ۔ آجوئی نا حوال ائتوکاتا ٹپی ٹوری جونک یا تو پٹ او دامان آتیٹی تمارہ یا تہو آنا زباد اٹ نیم کسر آ بال اٹ دم تسرہ، ظالم آتا دام آن طوفک نا چرہ غاتیان، شکرہ و شکاری کچک آتا چانپول آن بچوک آک خرسی و جل تیان مر بے روح ءُ زند اسے تون پٹ آتیان پنی ءُ بال اسیتون تہاری آن مست تینے انسان تیان مر سرکریرہ دنکہ امن پٹوکا گوگو تینا ولر آن گم مرے، دنکہ تحفظ خواہوکا خونی شکاری تا دتری آ پنجہ غاتا خلیس آن بے روح آ چھپی سلوکا دیر آمبار غم تا رنگی آ داستانکے خسکیسہ تالان کے، دا ویل آن پد نہار تا دتری آ ہںورڈ آک بے جلو آن است آکے شرارہ آجوئی نا ولر نا۔ دا مظلوم بے وس آ مخلوق آ ہر مظلوم ءِ تڑس بریک ہراک تینا ظالم حاکم آتا ہڑدے نا لٹ کٹ آن ہڑدے نا ٹپی ٹوری جون تا دوبنگ آن شکاری کچک آتا سوخور خواجہ غاتا خوراک جوڑ مننگ کن سامراج نا کندوری نا کواب مننگ آن تینا نسل اے بچفنگ کن تینا چوری کے بیگوہ کننگ آن پد بے وس مریسہ تینا چُر چیل آکے تینا چکل آتا ہنین دیر کے تینا درخت آتا تیار آ برم ءِ تینا لاب کروکا خولم کے باوہ پیرئی آ ڈغار کے خیسن دسوکا دیارے تینا دڑد خور آ لمہ نا مہر ءِ، خواری کش آ باوہ نا خلق و خاہوت ءِ ورنائی نا زیبا غا مستی نا دے تے، زیبل آ سنگت آتا زیبل آ کچاریءِ، کُر و کچک نا ندارہ غاکے، اُچ آتا بگ آکے، دامان آ گدان نا قطارے، خسی و خاسن نا چس ءِ، خرود و خریش نا تریت ءِ گچین آ پال تا سمبارے، پدین آ درنگ آتا سیخا ءِ، سرونز و دمبورہ نا توارے، شول بانسری نا است چکوکا ندارہ غاکے، الیسہ بدر آ سادار تا ولر آتون مول انگا پیہن آ مون آتون خلیس آ است اٹ ڈول ڈول کینکس کریسہ چپ راستکا او بال اٹ تینا ساہ ءِ سوخور آ نہار تیان ولر اٹ اوار تینا او بیگانہ غاتا پیہن خنی تیان دعا نا رکھ اٹ توپ و تفنگ نا سیخا ٹی بارود نا گند اٹ سم تا شنکی ٹی پتی آ خار تار تیان جپسہ گام گام آ تفوک دام تیان بدر آ ہمو وطن تیا کارہ ہرا تیتون اوتا سیالی و سیالداری ارے ہراڑے کہ تین پتینی نا چرک چکیک ہراڑے کہ آجوئی نا بال آ رکھ اف۔
برجا ءِ۔۔۔۔
دی بلوچستان پوسٹ : دا نوشت اٹ ساڑی ہیت و خیال آک نوشتوک نا جند ئنا ءُ، دی بلوچستان پوسٹ میڈیا نیٹ ورک نا دا ہیت آتے مَننگ الّمی اَف و نئے کن دا ادارہ نا پالیسی تا درشانی ءِ کیک