جند در سربُلند نا چھٹی
نوشت:عائشہ بلوچ |مٙٹ روستم بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
کنا راج ئنا ورناک! اُمیت ءِ نم غُٹ جوان جوڑ مٙرورے، ای عمر جان اینو اسے چِٹ اس نوشتہ کننگُٹ، داسہ نُم کنا نوشتہ کروکا چِٹ ءِ خٙننگ تو کنے تپرورے ہم و ای تینا دُرستی راستی کن چِٹ نوشتہ کننگ افٹ۔ کنا چِٹ نوشتہ کننگ نا مسخت دادے کہ ای اسے اندنو کسر ئسے نا مسافر اٹ ہراٹی دتر وہیفوئی و تروئی مریک، ای تینا ڈغار نا رکھ و تینا راج ئنا ننگ و ناموس کن دُژمن نا برخلاف جنگ کننگُٹ ، و ای جنرل اسلم نا کاروان مجید برگیڈ نا جند ندر آتا کسر نا دامُن ءِ ہلیسہ مدام زندہ سلنگ کن ہننگُٹ ۔
ولے کنا فدا مننگ آن پد ای چاوہ کہ بھاز آ بندغ آک دا پارہ کہ سربُلند اسے ورناس اس اودے دائسکا ہنوئی الو، و چِٹ لکھنگ و کلہو تننگ نا کنا مسخت دا ہم ارے کہ دا اسے راجی جُنز ئسے ای تینا منشاہ و خوشی اٹ دا جُنز ئنا بشخ جوڑ مننگ تو اوار اوار جند ندر آتا کاروان نا بشخ جوڑ مسونُٹ، داڑے کس کنے تینا زور آن دا کاروان اٹ اوڑدہ کتنے، اگہ کس کنے دا کاروان تو اوڑدہ کرینے، تو او کنا ڈغار نا مہرے او کنا راج کنا بزگی ءِ، او کنا راج ئنا مظلومیت ءِ، انتئے کہ لمہ غانبارے، فرق بیرہ داخسے لُمہ بیرہ نو تُو پِڈ اٹ تخسہ ودی کننگ آن پد پال اُڑفنگ تو اوار اوار سنبھالسہ بلُن کیک، ہر لُمہ تینا مارے خوش خٙننگ خواہک، و کنا خوشی دا جُنز ئٹی ءِ، کنا غٹ خواہش آک جُنز و تینا مظلوم آ راج ئتون گٙنڈوک ءُ۔
ہراتم مار بھلُن مریسہ ہوش سنبھالک و سرپند مریک کہ ہرا ڈغار آ ای زند تدیفِنگُٹ ہمو ڈغار ہم کنا لمہ ءِ، و کنا دا لمہ ڈغار آ دُژمن کوزہ کریسہ کنا راج آ ظُلم کننگے، اندا خاطران اینو ای تینا لمہ ڈغار نا رکھ اکن بُڑز اِنگا مٙشتا تلار آ تیا تولوک فدا مننگ کن تیاری کننگُٹ، و کنا راج ئنا ورناک دا ننا کُل آ فرض ءِ کہ نن تینا دھرتی نا رکھ ءِ کریسہ اودے آجو کننگ نا خاطران بلوچ راجی جُنز ئنا بشخ جوڑ مریسہ جُہدے برجا تِخن ایہن تو ظلم و زوراکی ءِ سگنگ لائخی اس اف بلکہ بے وسی و مجبوری ءِ، اندن جنگ ہم اسے شونق اس اف مجبوری ءِ، ہرا ریاست ننے مجبور کرے اینو ای یقین اٹ پاوہ دا کنا ایمان ءِ کہ داسہ ورناک بیدار مسونو۔ ننا دھرتی داسہ آجو مننگ ءِ و ہمو ریاست بلوچ راجی جُنز آن شکست کُنگنے، بیرہ اسے ڈھانچہ سے و داسہ ہمو ریاست کن ہچس بچٙتنے، بس جہدے برجا تخوئی ءِ، دُژمن نا برخلاف جنگ اکن لائخی تے تینے ٹی ودی کروئی ءِ انتئے دا کسر بھاز سخت ءِ داڑے سختی تون ہم مون تروئی مریک ولے ننے کُل ئے سوگو سلوئی مریک ۔
دھرتی دتر خواہک، راجاک ظلم سگنگ اٹ اسُل آجو مفسہ و ظلم و زوراکی تے سگیسہ گُنگ انگا راج و راجاک آ تیکن آجوئی اٙلنگ سخت اف بلکہ نا ممکن ءِ، کنا راج ئنا ورناک اگہ داسہ نُم خوارے کہ لمہ وطن بلوچستان نا سینہ ٹی لاش آتا کٙھڈ کننگ ایسر مرے، ورناک زندان تیٹی بندی مننگ آن بچر، ننا ہیڑ لمہ غاک اوغنگ نا بجائے خوشی و سکون نا زند تدیفر، لمہ ڈغار نا دولت و معدنیات آتا خواجہ تینٹ مرین تو داڑکن اندا جُنز ءِ تینا راجی آ جُنز سرپند مریسہ جُنز ئنا بشخ جوڑ مرین، ای دا ہم پاپرہ کہ بیرہ توفک ارفسہ مٙش تیٹی لنگڑ و ملاسی تے سگسہ دژمن نا بر خلاف جنگ کین، دُژمن ءِ شکست تِننگ کن کہئی کسرک اریر ولے کُل آن مُست نمے خوانوئی ءِ حالیت آتیا سرجمی اٹ غور کروئی ءِ گِڑاتا جاچ ءِ ہلوئی ءِ، و ارٹمیکو ہیت اگہ کس اس سینہ ٹی سُم اس کُنیسہ شہید مریک یا جند ندر کریسہ فدا مریک تو فرق اف انتئے کل ئنا مزل و مسخت اٙسٹ ءِ۔
ای دا ہم پاپرہ کہ راج ئنا ورناک بریر جندندر جلہو کیر، ہر اسٹ نا تینا جتاو کچ ئس مریک ولے لمہ ڈغار و راج ئنا سینہ نا ہٙرا دڑد ءِ اودے محسوس کننگ کن سوچوئی تمک سمجھوئی تمک ننے کُلے گواچن آن واخُب مروئی ءِ، راج ئنا ذمہ واری تے تینا کوپہ تیا ارفنگے، جنرل اسلم تون اوار غٹ راہشون آتا فلسفسہ و نظریہ ءِ ننے مُستی دروئی ءِ۔