نثری نظم
گروشکی آ انجُمک
آسمان نہ رنگ باز پوشکن اس
باز گیمورنگوک اس
جہان کل بے سد اُو حیران اس
ڈغاری آ خداک
ڈغارے کُل قوضہ کریسور
بوچ پن او
درختاک کُل زندان ئٹی اسور
چُکاک تیان چرکاوہ غاک پُلنگاسور
شار ئٹی منہ خرما خزم آتے یک یکا
دننگ اسور ۔۔۔
لمہ تہ امیت آک مِش مسوسور
چُناک باوہ تے پٹنگ اسور
ہیڑک خڑینک آتو دیتے گدریفیرہ
ایلمک تینا جان نہ سُوتے غم تو نیمہ کریسور
مچہ شار آ انُدن ماتمی اس کس پئے
شار نہ شار ء کُل خرماک کنگونو
مشک ہم ہبکہ اسور
ریکاتہ ندارہ غاتیٹی ماتمک خنگارہ
ئسے وار تو
آسمان نہ رنگ پہین مننگ ءِ بنا کرے
گیمرینگ تہ ختم مس
جہان کُل سُد ئٹی بس
ڈغاری آ خُداک بے سوب مسور
بوچ پن اُو درختاک آجو مسور
چُکاتہ چِڑ چِڑ ولدا بناء مس
خزم آک خرماتہ مونء پدی تسور
لمہ غاتہ امیت آک خرُن مسور
چُناک باوہ تہ رنداتے خنار
ہیڑ تہ خڑینکاک بشخندہ تون بدل مسور
ایلمک تینا سگ ءِ بلون کریر
مُچہ شار نہ رنگ بدلینگا
شارئٹی اسے پوسکنو ودشت اس مس
مش تہ رنگاک گُلابی اڑسینگار
ریکاتہ ندارہ غاک گلوبالی ٹی بدل مسور
ارا وخت کہ
چلتن او بولان راسکو نہ رک ئکن منہ انجُم گروشک تسور ۔۔۔۔۔
حفیظ شہزاد
دی بلوچستان پوسٹ : دا نوشت اٹ ساڑی ہیت و خیال آک نوشتوک نا جند ئنا ءُ، دی بلوچستان پوسٹ میڈیا نیٹ ورک نا دا ہیت آتے مَننگ الّمی اَف و نئے کن دا ادارہ نا پالیسی تا درشانی ءِ کیک۔