افسانہ: باہوتر
نوشت: حسن ناصر
دی بلوچستان پوسٹ
مشن انا دامان اٹ چشمہ غاتا وہوک آ دیر تا نیام اٹ کنا مہر اتون پند اس…… است وہوک آ مہر گل و بالی نا وہیر اٹ وہاکہ…… شادری نا جمر اٹ مش بوک ئس۔ گون نا درخت آک خشنگ لُڈنگ ئسر۔ پدین آ چرک درخت نا شمب آتا نیام آن خلسا بانسری نا توار ءِ تالان کننگ ئس۔ چانجل نا چنگ اٹ امن ایمنی خوشی گل و بالی نا شئیر تے ساز کریسس۔ کنا ڈیہہ انا ہر باتی ہر خاہوت آسراتی نا خمب اٹ تینے تینا بالاد آن بڑز چلتن نا مشن انا ٹول آ تکاکہ۔ مہر آک تینا مراد آ چاپ خلکرہ۔ اینو ہانی شے مرید آتا نیام اٹ ہچ ءُ چاکر اس اَلو۔ ہڑدوسر دوپدو مش انا تلار تیا جُپ خلسا تینا مہر انا زباد تون دولخی ئسر۔ کست و کاڑ پاہو ہلکوسس۔ اسٹی، اواری و سخاوت، مہر آتا چلکارہ ئس۔ مہر ببکائی خلککہ۔ خرمہری نا گمان ہم گدر مسوسس۔ آسمان تینا خرنی ءِ ڈغار آ تالان کریسس۔ خزم و آہوک خل تیا خوشی آن جپ خلسا ترڈارہ…… خرما و خزم آک اسہ کمب آن اوڑدہ دیر آن کننگ ئسر۔ بئے بوچ آک اسہ ایلو تون بشخندہ…… دے انا دشتار دے اتون مون پہ مون تینا مون ءِ ہڑسنگ ئس…… گواڑخ آک تینا چوکی آ ناز کریرہ۔ ہر رنگ انا گواڑخ آک ہفت رنگ کشیدہ غانبار تالان تینا زیبا غا ندارہ تون خن تے پدین کریرہ۔ بلبل و جرکی تا ہنین آ توار…… گڈک آتا سٹنگ…… شانتل نا توار اٹ سلیمانی ساز و زیمل تہو اٹ تالان دا بئے بوچ جر آتا زباد تیوی تہو اٹ تالان ئس…… تہو اٹی گڑاک تینا آسراتی تون دا جنت اٹ ساڑی ئسر۔ ہرا کہ شداد نا جنت ءِ ہم شکی کریسر۔ ہندن پا کہ بہشت نا ٹکر اس ڈغار آ دڑاسس۔ نی پا انت اَلو دا جنت اٹ؟ بندغ نا ازل اسے آن ہلیس تابہ اینو اسکان اونا انت آسراتی آسودہی اس ارے ہر خواہش داڑے ساڑی ئس۔
اسہ وار اتون اسہ ٹِک ٹِک انا توار اس کنے کنا دوٹی ہلسا دا پرچس آ تغ آن کشنگ ئس…… ساہت اسے آن گڈ ای تینا خن تے موشکسا خن تے ملنگ نا کوشست اٹ…… داسہ تارہ غا کوٹھو اٹ دیوال آ درنجوک گھڑی نا سیلہ نا ٹک ٹک نا توار کنا مزغ انا تار تے ٹی اسہ چُپ ءُ لڑزہ اس شاغا۔ خن تے مچے پین پٹاٹ کہ دا تغ اس مف گواچنی مرے…… ولے گھڑی نا ٹک ٹک نا توار کنے تینا پارہ غا چکسا کنا گمان ءِ پک کننگ ئس۔ ہندا گمان تون کنا جون آن اسہ پدین ءُ خید اس یلہ مس۔ کلئی سیٹ تینا جون ءِ دوتے ڈغار اٹی ترسا بڑز کریٹ توسٹ۔ داسہ وخت انا کوٹھو اٹ…… ہر پارہ غا ٹک…… ٹک…… نا پاریشت نا گمان مسکہ…… داسہ تہاری نا ہر کنڈ آ وخت انا سرسر ئس…… اف…… دا عجب مس۔ داسہ دن کہ آدم ءِ جنت آن خولم کشا۔ ہندن کنا زیبا غا تغ انا بلہ غاتے دا وخت انا ٹک ٹک نا توار ہرفے۔
ای دا تغ ءِ تینا سوچ آتا خڑجین اٹ شاغنگ نا کوشست اٹ کہ دا تغ اٹ سلو۔ ہندا تغ اٹ ساہ ہلیو، مدام ہنداٹی تینا وخت ءِ تیر کیو۔ ولے وخت انا ٹک ٹک نا توار گوالئی آ سیلہ غانبار کنا سوچ آتا خڑجین ءِ ٹنگ کرسا ئس۔ ہراڑان دا تغ پش پش مرسا ڈیر مس۔ کنا ہروہ ژند و بند ئس۔ داسہ نن مچ دا وخت اتون کنا رٹنگ و جنگ برجا ئس۔ وار اس اوڑا خن تے خیسن کریٹہ۔ وار اس بے وسی آن اونا نت دو تیا تماٹہ۔ اودے منت زاری کریٹہ کہ کنے آن کنا تغ ءِ پلپہ۔ کنے ہمو تغ ءِ پدی ایت۔ کنے ہموٹی زندہ مروئی ءِ…… ولے گھڑی نا ٹک ٹک نا توار کنے آ ملنڈ کریکہ۔ کنے آ ڈری خلسا جوڑ تے جُبی کریکہ۔ ……اُف اے تغ…… داسہ ہر نن زیٹ آ خن تتون ہمو تغ ءِ پٹاٹہ خن تے تر کرسا ہمو تغ اٹ ہننگ نا بے سہب آ کوشست ئس۔ ولے گھڑی نا ٹک ٹک نا توار سم آنبار لگسا کنا ہروہ ءِ کپ کننگ ئس۔
گھڑی نا سیل تے کشاٹ جگ جگ کریٹ بٹیٹ کہ نوا تنگان کاو کہ ہمو تغ اٹ زند ءِ ایسر کیو۔ ولے گھڑی نا سیلہ جک سلوک ئس…… اُف…… اُف…… دا توار ٹک ٹک…… نا توار ہرا پاسو آن بننگ ءِ…… دا توار کنا ملی ٹی چٹ ہندی مسوسس۔ ای گھڑی ءِ شیف تخسا جوان لغت تسٹ۔ ٹکر ٹکر کریٹ چغل تسٹ۔ ولے دا توار کنے چٹ پت آن کشا۔
دا ٹک ٹک نا توار کنا شادری آ تغ و وخت انا نیام اٹ اسہ بھلو جنگ اس برجا ئس۔ دا وخت انتئے کنا زیبا غا تغ ءِ پلا…… ای نن مچ ہندا اومیت گڑتی تون انتظاری کہ کنا خنک لگر و ای تینا ہمو تغ اٹ ولدا کاو ہرانا سیاگ آن کنے تاغت بریک۔ خن تے تر کیوہ گھڑی نا ٹک ٹک خن تے ملوہ گھڑی نا ٹک ٹک نا توار کنے جمب ترسا کنے خاچنگ کن الیپک…… ہندن لگک کہ دا وخت کنا ماتنہ ءِ…… کنے آن ہشنگک، کنے آ جشک۔
ای چندی دے تا ءِ تغ اکن آہری…… نن مچ شوگیر خلسا تینا تغ اکن سکوہ…… ولے وخت انا توار کنا تغ تے کنا تاغت ءِ سِجلہ کرے اِلا۔
پارہ وخت ءِ توار اف…… ولے…… دا ٹک ٹک…… ہر پارہ غان ٹک ٹک…… ٹک…… ٹک…… ای دا توار آن ہنداخہ بیزار کہ زند آن تماسٹ…… حیران ہبکہ کہ امر دا توار تیان آجو مریو…… تین تون دا فیصلہ کریٹ کہ تینے کشوئی ءِ…… داسہ خف تیٹی ہور تے ترسا…… ولدا ہم ٹک ٹک نا توار…… ہور تے ہنداخہ در زور تسٹ کہ کہ کنا ہورک کنا خف تا پڑدہ ءِ ارّسا دتر چر کریر…… ای بے ہوشی نا کنڈ آ بے خود…… اسہ وار ولدا ای ہمو زیبا غا تغ اٹ گام ءِ تخاسٹ…… کہ بخت مون ءِ ہڑسا…… آسمان نا پارہ غان اسہ خیسن ءُ بھلو بلا اس اژدیار آنبار با غان زراب کشسا کنا ڈغار نا کنڈ آ بننگ ئس…… او اسہ زراب اسے تون تیوی ڈغار نا زیبائی ءِ پتک تس…… کنا جون آ کنا پچ آک ہم سجلہ ہلکسر۔ او تینا با ءِ خٹ کرسا ترندی اٹ ڈغار نا پارہ…… ڈغار کن با بٹنگ ئس……تہو اٹی ڈغار ءِ باخو اس کننگ ئس۔ ای ہم ہندا ڈغار تون اونا باٹی ہننگ ئسٹ۔ اسہ اوندائی اس کنے پلویڑ کرے۔ کنے ہندن گمان مس کہ داسہ نن اونا باٹی…… کنا چرکاو آک کنا گٹ اٹ بارسر…… داسہ تو ای گھڑی ءِ ہم ٹکر ٹکر کریسٹ کہ اونا توار کنے دا غضب نا با غان کشے۔ اسہ وار اتون ہترم کرسا بش مسٹ۔ کنا سیک کنے آن بھاز مُر ہناسس……
داسہ ای چندی دے تا ءِ ہندا بھیم خلیس آن ہم خاچپرہ نوا ہمو تغ ولدا برے۔ داسہ کنا زیبا غا تغ آ ’بدروح‘ آ تغ تینا گد ءِ تالان کریسس۔ داسہ تو ہندا کوشست اٹ کہ تنگان ہنپرہ نوا ہمو بلا کنے کیدے۔ داسہ چارما کنڈ تینا کوٹھو نا دیوال آتیا گھڑی درنجانٹ۔ ہر پارہ غان ٹک ٹک۔ وخت انا توار…… ای ہندا بد انگا تغ ءِ مڑنگ نا جت پت اٹ…… وخت و تغ انا نیام اٹ بے وس باہوتر سلوک…… داسہ اومیت و اڑکا غا کنا گڈیکو دم ٹنگوک ءِ۔
دی بلوچستان پوسٹ : دا نوشت اٹ ساڑی ہیت و خیال آک نوشتوک نا جند ئنا ءُ، دی بلوچستان پوسٹ میڈیا نیٹ ورک نا دا ہیت آتے مَننگ الّمی اَف و نئے کن دا ادارہ نا پالیسی تا درشانی ءِ کیک۔