اینو ننے دے دیگر ءِ
نوشتکار: جعفر قمبرانی
دی بلوچستان پوسٹ
بھاز آ گڑاک ایہن زوت بدل مفسہ۔ او گڑا خوشی مرے یا ڈکھیائی، غلامی مرے یا آجوئی نا دیک۔
غلامی مس تو اوڑکن کیہی کرن آک لگرہ کہ قوم اس آجو مرے۔ انگریز نا دور اٹ ریکی نا دا مروک آ شاعری اینو ہم یک پہ ٹک ءِ۔ یعنی بلوچستان داسکان دیگری ٹی ءِ۔
اے تم کہ انگریز کراچی ڈیرہ جات سیستان و ہلمند اسکان کہ بلوچستان ءِ پرغانے شیشپہ کرینے تو دا شاعریک ودی مسنو کہ
”اینو ننے دے دیگر ءِ”
دا تو پک ءِ کہ اینو ہم ننے پگہ متنے، اینو ہم ننے وار ملتنے داسکان۔
آؤ، اینو ہم بلوچستان اٹی دیگری، شام غریباں نا وخت ءِ کہ بندغ تپک کہ دا تارمئی ہننگ ءِ یا کُٹنگ ءِ۔ ننا ڈیہہ آ اینو ہم دے کہی ہلنگ ءِ۔ اینو ہم ننا حالیت ہمودے۔ اینو ہم کوپہ غاک شل و ٹھپی ءُ۔ اینو ہم نر انگا تا مون آ دژمن نا جاگہ غا تیناک سلوک ءُ۔ بھلو لشکر اس اینو ہم بلوچ قوم ءِ بشخ کرسا پرغسا و چس ہلسا کننگ ءِ۔ زبان نا پن اٹ و علاقہ غاتا جتائی نا سوب آن اینو ہم بلوچ قوم ءِ شیشپہ کروک ءُ ارے۔ تین تون سُم مرے مف، بھاز آک اینو ہم دژمن نا سُم ءِ تینا جند انا ایلم نا سینہ ٹی خلنگ ءُ۔ اینو ہم ننا بولیک (براہوئی بلوچی و دائے) مرک انا باٹی ءُ۔ اینو ہم ننا تعلیم نا حالیت نزور ءِ۔
سنگت پارے ڈگری ہلبو، ڈپٹی ہلبو، تینا ٹوپ ءِ اِرا دو اٹ توبو، چپ تولبو۔ پاہک کہ شعور دوئی کننگ نا وخت اس اف، فکر و مخلصی بکار بفسہ، قوم قوم پرستی سٹی ءُ۔
وخ۔۔۔۔ سائنس دان، فلسفی، فکرو جوزہ نا چیدہ غان بیزار کہ نن داسکان علم اکن ملاس ءُ بندغ ہم ودی کتنن۔ قوم اکن سوچوک ءُ لباڑ ہم رُدفتنُن۔ اینو ہم ننا سوچ یکہ تینا جند انا سِر، جیب و است خواہی تیٹی سخت ءِ۔ یعنی جندی شونداری نا بے سہبی تے و قومی زوال پزیری نا زوال آتا درک ننے لگتنے داسکان۔
ننے اینو ہم ڈیہہ اکن بوڈ کنپک، نن بلوچستان نا بزگی ءِ داسکان پہہ مننگ افن۔ گمان ہندن ءِ کہ لمہ ہیڑ تا آسڑدہ غاتے داسکان ملنڈ تکنہ نن۔ خڑینک نا پد اٹ فکر ءِ داسکان پہہ مفنہ۔ شونداری نا دود آتیان داسکان تو واخب ہم متنن نن۔ کسر شون و دژمن اٹی فرق کننگ ہیل کتنن۔ راہشون تا قدر آن واخبی ہلتنن۔ تینا ایڑھ لمہ نا پلو نا رکھ انا وڑ تے پہہ متنن۔ نوروزی آ جیرت تینے ٹی ودی کتنن۔ گڑا جائی نن ڈیہہ انا دڑد آتیان واخب افن۔ داسکان ہُسون انگا است آتے دُراخی نا درمان سر کتنن۔ ملاسی و لنگڑی نا گرج ءِ داسکان تپنہ۔ پند و خواری تیان پیش تموک آ خید آتے کشتنن۔
ہُرن تو نن فکر، شعور، علم، تعلیم، فکر، جوزہ، دڑد مہر عشق، ڈیہہ، ایلمی و سنگتی نا حد آتیان بھاز مُر اُن۔ راست پارینو کہ:
”اینو ننے دے دیگر ءِ
پگہ نوا وار اس برے“
سما اف ننا پگہ چوخت برو….؟
دا تو پک ءِ کہ اسہ قوم اسے نا سرسہبی نا ویدن اونا گام گیج آتیٹی ءِ۔ ہمو قوم آک سرسہب مریرہ ہرا تینا سرسہبی کن تینا حالیت ءِ تینٹ بدل کننگ نا سوچ خلیر۔ نن تینا پد ریچ ءِ سوچ خلنگ ہم ہیل تتنن، شونداری نا سوچ ودی کتنن۔ داسکان دے نن کن دیگری ءِ۔ پک، اینو ننے دے دیگر ءِ
دی بلوچستان پوسٹ : دا نوشت اٹ ساڑی ہیت و خیال آک نوشتوک نا جند ئنا ءُ، دی بلوچستان پوسٹ میڈیا نیٹ ورک نا دا ہیت آتے مَننگ الّمی اَف و نئے کن دا ادارہ نا پالیسی تا درشانی ءِ کیک۔