داستان ءِ عرب، براہوئی مزحمتی ادب نا پنہ غا
نوشت: محبوب شاہ
دی بلوچستان پوسٹ
مُست آن برجاء۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
غار اٹ روشنائی کم مننگ اس، تہار آ شام انا ورناہی رودینگ اسکہ۔ سنگت تینا تجربہ و خیال انا وڑاٹ پارے دشمن نا لشکر شام آن مُست تینا مزل آ سر مننگ نا کوشست کیک، ہندا ہیت انا کننگ تو ابوداؤد تینے ڈغار آ مُسن بٹے، دوکے تینا مُریفے خفتے تینا ڈغار نا زی تخا اونا خف اٹ گڑ گڑ نا توار صفا بسکہ او کنے ہم اشارہ ٹی پارے سنگت خف تو اونا اندازہ راست اس۔ خفء ڈغار آ تخنگ تون سما تماکہ ٹرک آتا توار وار اس مُر وارس اس خڑک بسکہ۔ ابو داؤد نا خنک شکار نا بننگ آ جرکار، پیشن گوریچ آن برف آک تفیسر، و ہر پارہ غا پیہن آ سیخا ٹی مثل اٹ خلیفا نا تینا شکار نا پٹ او پول اٹ سرخلکن۔ آخر دشمن ننا حد آ سر مننگ اس، لشکر نا مون اٹ برف صفا کروکا مشین اسکہ، اوتا پدان سپاہی تا ٹرک آک اوتا پدان توفک و بارود آن پر انگا لاریک کل آن پدان کمانڈوں تا ٹرک آک، لاؤ لشکر تون اوار باسن آ برانڈی نا کوٹ بھلا بوٹ و دستانہ غاتیٹی کنجیریفوک اسر، مش انا ٹول آن چغل تروکا بارود نا ترونگڑ آن پول انا نیام، اٹ درمبارہ مس ہراڑان پول دنز ہلک، ٹرک و لاری تیٹی غضب نا لڑزہ اس تما، سپاہیک یا حسین کریر، بارود آن پُر ٹرک آک ترکیسہ خاخر ہلکر، ہستین اوتا ٹکر آک بال کریر، برف انا پیہن آ پلو آ برانز کروکا خاخر نا چڑینگ آتا ناچ مَش تا تل تیٹی ہزار آ ڈیوا کے لفیگے، ابو داؤد نا خورانٹ آ حقل نا توار دنکے ہتم نا چرک اٹ نوروز نا بنگ نا حوال ءَِ بمب او بارود نا توار اٹ اتے، دنکہ ای دا ندارہ ءِ اُننگ کن بھاز مُر آن بسس اسے اٹ ایلو نن بھاز خڑک آن جلہو کریسن، لاری کے مکمل تباہ کننگ کن نن شیف بسن نا گمان لشکر نا پدآن اسے بکتر بند گاڑی اس خڑک آ بس او ابو داؤد اونا مشین گن نا مون اٹ جک سلیس، اوڑا راکٹ لانچر اس چغل تس ہموکان ایپار نرنگ آن مُست او خل آتیٹی اڑینگا ترڈو ہلیسہ ریڑ کرے، بش مننگ اس ای رند پہ رند بکتر بند گاڑی آ بمب چغل تسوٹ، دشمن نا گڑاس سپاہی مُر آن سم کاری کریرہ، ہنداڑتون اسے سُم اس ابو داؤد نا سینہ ٹی لگا، ای تہارمئہ ٹی ابو داؤد ءِ بڈ کریٹ اسے درنگ اسے نا کیرغ آن دریٹ۔ ابو داؤد نا کاٹم ءِ تینا کُٹ اٹی تخاٹ، تینا دستار نا ٹُکر اس ہراٹ کہ اونا ٹپ آک تفیو ولے او کنے تورے رخصت کریسہ ہڑتوما دوکے آسمان آ مریفے پارے یا اللہ نا شکر ءِ۔ او کنا دو آن بُک الک پارے ای وطن نا قرض ءِ تننگ اٹ، اونا بدل اٹ اللہ جان کنے شہادت کن قبول کرے، کنا خڑینک آک یلہ مسر، ابو داؤد بشخندہ کریسہ پارے مونجا مفیس یار، ہمت کر توفک ءِ ارف وطب بھاز بھلن، بھاز پتن ءِ ہرا جہان آ ای اننگ اُٹ ہمو جہان ہم بھاز شابیت ءِ خرن آ آسمان زیبا غا استارک آبء کوثر نا صفا و شہاد آن ہنین انگا دیر نن کن اوروکے کنا ایمانء ِ سنگت ننا کلءِ سنگت آتا اواری ہندا زیبا غا جو انا خڑکا مروئے، شراب آتا چسء الون و کواب آتا گند اٹ شیر باگل آتا دیوان ہڈھ ایتون ہستین زیبل آتون سہے چاپی مرو اے ۔ زندہ سنگت مرے نن مرین یا مفن ہندا ہیت ئتون اونا پیشمانی آن اسے پدین خید اس یلہ مس اونا مون آ ن اسے اُست اُسون بشخندہ اس تالان مس دنکے برف آن پد آسمان صفا مرے، جمرے کشکے او زور اٹ دم ہلیسہ پارے کنا ایلم اللہ غا سپارنٹ نے، وطن نا رکھ اکن جنگ کیس، کاٹم کنیس کاٹم ایتس، ظلم نا کسر زو کتک، ہنداڑتون خنگے تر کرے ای اینو ہم محسوس کیوہ اونا روح مدم مش تا تہٹی گدان تا ماس آ تینا سنگت آتا مجلس اٹ ساڑی ءِ اونا روح اونا حقل تروکا توار مدام مدام مش تیٹی پننگے۔ آجوئی آجوئی۔
دی بلوچستان پوسٹ: دا نوشت اٹ ساڑی ہیت و خیال آک نوشتوک نا جند ئنا ءُ، دی بلوچستان پوسٹ میڈیا نیٹ ورک نا دا ہیت آتے مَننگ الّمی اَف و نئے کن دا ادارہ نا پالیسی تا درشانی ءِ کیک