آہ! نُما دا بیگوائی
نوشت: سائرہ بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
بلوچستان نا ڈغار آ بھلو وخت ئسے آن بلوچ مخلوق نا وخت بے وخت زوراکی نا بے گواہی نا گواچی مننگ برجا ءِ۔ بلوچستان نا اسے کُنڈا ہم دُنو بندغ اس مروف ہرا دا اُست ترخ کَروکا ظُلم آن بے سما مرے۔ دنو ویل اس برجا ءِ دا غُٹ مخلوق چائک ولے بے گواہی نا گواچی مروک بندغاتا ڈو انت ءِ، انت سوب ئسے آن او ارفنگ مریرہ دا سوج ئنا ورندی اینو اسکان رسینگتو۔ اگہ بلوچ راج ئے ہمو سوب آتا خبر تمے گُڑا نوائے کہ اونا بے ورندی آ سوج آتے ورندی رسینگے۔ گُڑا نوائے بھلو مخلوق ئسے تینے دا ریاست نا تہٹی سلامت سرپد مننگ نا اسے امیت و یخین اس رسینگے ، اودے سما مرے کہ بے گواہی نا گواچی مروک کارم تیان مُر اُٹ گُڑا ہیت دادے کہ ای سلامتی نا حقدار اُٹ، کنے ہِچ مروف، ای دا دوشہ نا ڈَنگ آن بچوک مروٹ، تینا ڈغار نا ہر کُنڈا آجوئی ئٹ ہننگ کیوہ، چکر خلنگ کیوہ۔ کنا موت قدرت نا کُنڈان مرو ، بندغ آتا دو آن مروف۔
دا خاخر ہرکس نا ہم ہنکین ٹی لگانے او مُچا خاہوت لمہ، باوہ، ہیڑ ایلمک، چُناک سنگتاک کُل پِیسکرہ کہ آخر ننا بندغ آتا ڈو انت ئس، انتئے ہرفنگار ۔ اوفتا دڑد، خڑینکاک، فکر، بے وسی و لاچاری، وے کُھٹوکو انتظار اس اوفتے چُٹیفک ہلیک ہنداخس کہ اُست دیر مریسہ کائک۔ ولے اوفتے اسکان ہِنوکاتا بابت اسہ چُنکو حوال اس ہم سرمفک۔ ڈکھ ئنا ہیت اس دا ہم ارے کہ اسے بندغ اس بیرہ اِرا دے کے ریاست و انٹیلی جنس نا گواچی مرے، خاہوت کہ او اِرا سال نا بریبر مریرہ۔ اوفتے ہمو فکر اِرا دے ٹی ہم دیک دیر کیک۔
آصف و رشید ہم ہندا بلوچ راج ئنا بشخ ئسے ءُ، اوفتے ہم ایلو بلوچ راج آن بار دا اوندھائی نا سما ئس ولے چاگڑد ٹی دا بابت سوج ئنا گنجائش ایسر ءِ۔ کسس معلومداری تخنگ آن پد ہم بھاز وخت سوج کننگ آن مُر توروک مریک تینے و ہندا معلومداری تون اوار اسے وے تعلقی ءُ زند اس گدریفنگ مریک۔
اسے وخت ہمو ئس کہ ریاست تنیا مشکوک ورنا تے ارفیکہ (مشکوک نا مطلب دا اسُل اف کہ او اسے غیرکانونی، شرپسندی یا خدا نخواستہ دہشت گردی والا کارمتیٹی اوار اسورہ) بلکہ اوتیٹی اکثریت سیاسی ورنا مسورہ، سیاست کہ ہرا دا ملک ئنا آئین ٹی اوفتا اعلانیہ حق جوڑ ءِ، سیاست ہرا تینا مخلوق ءِ جُوانی و خرابی نا جِتائی ءِ، دُروغ و راست نا چاننگ ءِ سرپدی کن ءِ، سیاست ہرا راج ءِ تینا حق اکن توار ارفنگ نا سرپدی، ہمت و جوزہ بشخنگ کن ءِ۔
سیاست کہ ہرا مخلوق ءِ چاگڑد ٹی تینا فیصلہ آتے جاگہ تننگ نا علم ءِ۔ اسے جمہوری ریاست اسیٹی تینے پین کس ئسینا بندی جوڑ کننگ آن مُر تخنگ نا سبخ ئسے۔ داڑان بیدس غیرسیاسی و بے قصورو ہم بھلو مخلوق اس تنیا تینا دروشم نا دو آن ارفنگانے، ہندن کہ خضدار ٹی منہ سال مالو ورناک بے گواہی و تشدد نا گواچی بیرہ دا سوب آن مسورہ کہ انتئے اوتا پژہ غاک ہنداخس بھلن ءُ کہ کوپہ آتے سر مریرہ۔ ریاست و اونا انٹیلیجنس بھلا پژہ آن انتئے داخس بد دریرہ، ننا سرپدی آن پیشن ئس ولے ننا خیال دا اسے بیکارو، چُنائی ءُ خیال اس ئس۔
بلوچ راج ہرا کاریم تا دو آن ارفنگ مریک او کاریمک پاکستان نا تینا آئین نا دائرہ ٹی بریرہ و اگہ نن عالمی پِڑ آ ہُرین ہم بلوچ راج ہر معاملہ ٹی حق ئٹی ءِ، واہم نن ہمو سوب آتا بیانی ءِ ریاست و انٹیلیجنس آن بِننگ خوائنہ کہ ہرا ننا زی آ مرگ آن بار ناگمان بے گواہی تے جلہو کریفک۔ ریاست و اونا کُمکار آتا پارہ غان زوراکی نا بے گواہی نا کسہ آک اینو ہنداخس بھاز و ترندی ئٹ دا ڈغارا تالان مسونو کہ ہر بندغ تینے سلامت گمان کپک۔ ہر بندغ نا ملی ٹی دا خیال جاگہ کرینے کہ پھگہ الم کنا وار ءِ، داڑان بیدے کہ او غیرآئینی کاریم تیان مُرے ، واہم او چائک اسے دے کنے ہم دا خاخر ٹی ہُشنگوئی ءِ۔
سوال دادے کہ ریاست و انٹیلیجنس سال آتیان بلوچ قوم ءِ زوراکی تون بے گواہی نا گواچی کریسہ بننگو، کسس دے تیان بے گواہ ءِ، کسس ہفتہ آتیان، کسس تُو تیان تو کسس سال آتیان۔ بےگواہ مروک مخلوق نا خاہوت آتا ہمے وخت آن اینو نا وخت اسکان منہ سوج ءُ، او دا کہ آخر ننا کوپہ آتے بیگواہ انتئے کَریرے؟ اوتا ڈو انت ءِ؟ اوفتے تینا خُفیہ عذاب تروکا بان آتیٹی انتئے بندی کرینورے؟ ریاست نا جوڑ کروک دا قانود کہ ہرا ننکن جوڑ مسونے اودے انتئے ننکن کارمرز کپیرے؟ عدالت آک ریاست و انٹیلیجنس نا برخلاف ننا کیس آتے انتئے درج کپسہ؟ نن انصاف نا خواست کہ ہرا ادارہ نا دروازہ ءِ ٹکیفن؟ ننا توار ءِ، تینے ننا محافظ پاروک آک انتئے خف تورپسہ؟ ننا انتظار نا ساعت آک کُٹور یا آخہ؟ ولے ذمہ واراک اینو اسکان دا خاہوت آتا سوج آتے ورندی تننگ نا زحمت ءِ کتوس، اینو اسکا دا خاہوتاک گلی تیٹی، بازار تیٹی و بھلا کسر تیا پیشتمرہ، ریاست آن تینا سوج آتا ورندی تے خوائرہ ولے ریاست دافتا مونا بننگ کن زرس تینے تکلیف رسیفپک۔ دانا سوب دا مننگ کیک کہ ریاست دا ظلم ءِ دو ئٹ برجا تخانے، او تینے کَر، گُنگ و کور کرینے تاکہ دا خاہوت آک ذہنی حوالہ ئٹ نزور مریر و ہندا انتظار و تکلیف ٹی دِیر مریر، دا ہم ممکن ءِ کہ ریاست چائک اونا گام آک قانود نا دائرہ ٹی افس، او داہم کہ بیگواہ مروک بیوسہ مخلوق تو ناجائز ظلم کننگے ہندا سوب آن اوڑتون ورندی اف۔ نہ کہ او اسے چُنکو سوج ئسینا ورندی تیک کہ اگہ بندغ آتے نُسخان تروک اریس ہم ننے ورندی تے تاکہ ننا دا انتظار ایسر مرے، اسے وار جُوان ہوغن و دا دڑد ءِ زرس سبک کین ولے اُست دتر نا خڑینک شولک کہ ریاست مُونا بفک او ورندی تفک۔
بلوچ راج ئنا دا بیوسہ خاہوت آک واہم تینا بیگواہ مروکاتے کہ تینا کوشست ءِ برجاء تخانو کہ نوائے دا ظالم ریاست ننا کوکار ءِ بِنے، نوائے اونا اُست ئٹی زرس رحم ودی مرے ولے دا کُل وے پورو مروکو امیت ءُ۔ چُپ رہینگ دا دڈد آتا دُراخی اف نہ کہ اوتا ایسری ءِ۔ او خاہوت آک امر تینا زُبان آ کُلف خلیر، تینا گام تے پد تورر کہ ہرا تینا خن تیٹ بیگواہ مروک آتا ٹپی آ لاش تے دوئی مسونو؟ یا اوتا زبان آن اوتیتون مروکا داڑیلی آ سُلوک نا بنگنو؟ یلہ مروک آتے بے سار مروک خنانو؟ یا ہمو خاہوت ہمو لمہ و باوہ امر تینے پد تورر کہ ہراتا مونا اوتا اُرانا تہان مارک گرنگسا، لَٹ کُنیسہ قید بندی نا گواچی مسونو؟ تینا خنتا مونا تینا چُنا تیتون مروک ظلم آن پد او لُمہ آک اودیم مروک ساہ ئنا بند آتیکن سلامتی نا اَنت امیت اس تخور؟ او اَمر تُنگان ہنور؟ تینا چُناتے امر اُستان دَرور؟ او تو الم پیشتمرہ، کوکار خلیرہ، ظالم تیا توار خلیرہ، گُڑا اوتا توار ءِ کس خف تورے یا آخہ ۔
اُست دتر ہوغک کہ بلوچ راج ظالم آ ریاست نا دو آن بے وس کننگانے۔ او ظلم و زوراکی ہم کیک، ننا کوکارتے آن تینے بےسما ہم کیک۔ ہراڑے بلوچ راج ءِ تینے آ زور خنک اوڑے سادہ غا ہیڑ لُمہ آتے دُروغی ءُ امیت اس تیک، چُپ کریفنگ نا کوشست ہم کیک۔ اسہ کُنڈا بیگواہ مروک آتے یلہ کَننگ نا امیت تیک تو ہمو وخت پین کُنڈ ئسے آن چار بندغ ودیک گھٹ کیک۔ ریاست نا دا چم بازیک و گوازیک اینو بلوچ راج ءِ جُوان سما ءُ۔ بلوچ راج ئتون مروک بیگواہی نا لڑ الّم اسہ دے ایسر مریک۔ زیمی مروک بلوچ راج ئنا دا خاہوت آک اُست ئٹی تینا چُناتا/بندغاتا دڑد ءِ ہَلوک ہرا جہد آ ہروخت سلوکو، او الم اسہ دے رنگ ہَتیک ولے دا ظلم بیرہ ہمو خاہوت آتا ویل اَف، دا ظلم غُٹ راج ئنا ویل ءِ۔ بیگواہ مروک آتا حق ئٹی جہد ہندا خاطر مُچ بلوچ راج ئنا ذمہ واری ءِ۔ بلوچ راج اَخس زوت دا ہیت ءِ سرپد مرو ہموخس اودے پدگام کرو۔ داڑان مالو کہ دا خاخر ہر اُرا ٹی لگے، دا خاہوت آتا دڑد ءِ تینا ڈرد کروئی ءِ، اوفتیتون اوار مروئی ءِ۔ تینا راجی و بندغی ذمہ واری ءِ پورو کروئی ءِ۔ اگہ اینو کس اس تینے پد تخک گُڑا الم بروکا وخت ئٹی اودے ورندی تروئی تمیک و ساڑی وخت ئٹی او ہمو ظالم تون اوار سلوک نا بناء ئٹ ہم چاننگ مریک۔
دی بلوچستان پوسٹ : دا نوشت اٹ ساڑی ہیت و خیال آک نوشتوک نا جند ئنا ءُ، دی بلوچستان پوسٹ میڈیا نیٹ ورک نا دا ہیت آتے مَننگ الّمی اَف و نئے کن دا ادارہ نا پالیسی تا درشانی ءِ کیک۔