سفر زند و شاعری
نوشت: نزار قبانی | مَٹ: عتیق آسکوہ بلوچ
دوانزدہمیکو بشخ
لوز آتیٹ جہان ءِ کٹنگ
ہرا وخت ای شئر لکھگ بناء کریٹ ہمو وخت آن خاخر نا دُزنگ کنا دوست آ وخت تیری مسونے۔ ای پرومیتھیوس نا ڈول آسمانی خاخر دزیتوٹ، دا سوب کہ آسمان کنکن ہچبر اہم متنے۔ کنے تو زمینی خاخر تون اُست خواہی ءِ۔ بندغ تا وجدان و اوفتا لباس ئٹ خاخر رژنا کننگ کنا جنون ءِ۔ کنا ایمان ءِ کہ شاعری بارن آ جنگل ئٹ ماچس نا تیلی لگفنگ نا عمل ءِ۔ جنگل ہرا خاخری مرے گڑا پین زیات زیبا مریک۔ ہراتم اونا تیوہ غا ٹولک شمع دان نا دروشم ءِ تینا کیرہ۔ اندا سوب دورنمات نا قول ءِ کہ “شاعری لوز آتا کمک ئٹ جہان ءِ کٹنگ ءِ۔”
تسخیر یعنی تینا دوتیٹ ہلنگ آن بیدس شئر نا ہچو ساڑی گری اس اف۔ داڑے کٹنگ آن مراد ہمو چُک ءِ چِیرنگ ہرانا دامون ایمون لوز آک، تدوک زمانہ تون اوار، افکار و جوزہ غاتا دام ٹہیفرہ، یعنی شاعری ءِ عادت و ہڑدے ئی گڑا ئسے آن کشیسہ گوڑیفوک جہان اٹ ہتوئی ءِ۔ شاعر نا عظمت نا گمان اونا گوڑیفنگ نا قدرت آن کننگ مریک۔ گوڑیفنگ لس شاعری نا نمونہ آتیان، ہرا وخت گدرینگ تون بنائی قانود نا ہند دوئی کیرہ، کاٹم ءِ شیف کننگ آ ودی مفک، بلکن دا تو اوفتیان بغاوت کننگ، اوفتے نمن کننگ و رخصت کننگ آن ودی مریک۔
شاعری اسہ ودار کروک اسیکن اُروک مفک بلکن دا بیدس ودار کروک نا ودار ءِ۔ دا اسہ بروک ئسے نا اندنو سوغند ئسے ہرا پورو مفک، و اندنو بروک ئسے ہرادے بروئی اف۔ شاعری پیدل ہنوک کسر آ اف، کہ اوتو جوڑ کننگانے اندا خاطر آن، نہ دا ضوئی اشارہ تا رند ئٹ ہنوک ءِ۔ دانا مُستی گام خلنگ تو نادرست، وجدانی و سختی تیان پُر کسر آ مریک۔
کنا خیال ئٹ شاعری اسہ انقلابی عمل ئسے ہرانا چم ٹہیفنگ و ہتنگ اسہ بلا بش کروک بندغ اس کیک، و دا بندغ جاگہ نہ جاگہ اس جہانی دروشم ئٹ تغیر خوائک۔ اگہ شاعری زمین نا تل تیٹ ترندی و جہان و بندغ نا نشخ ئٹ بدلی ودی کننگ کپک گڑا اونا ہچو قدر و نہاد اس اف۔ ای شاعری ہمودے سرپد مریوہ ہرا سُروک مریک، یعنی سلوک بولی، سلوک کتاب، و گڑا تا سلوک دیہاڑی ہل وتس ئٹ اسہ برجاء سرُینگ ئس۔
دی بلوچستان پوسٹ : دا نوشت اٹ ساڑی ہیت و خیال آک نوشتوک نا جند ئنا ءُ، دی بلوچستان پوسٹ میڈیا نیٹ ورک نا دا ہیت آتے مَننگ الّمی اَف و نئے کن دا ادارہ نا پالیسی تا درشانی ءِ کیک۔