کنا ڈائری (مسٹمیکو بشخ)
“خلیس”
نوشت: نوید احمد
دی بلوچستان پوسٹ
وخت تینا مدار اٹ اندن اِنیسا ءِ کہ اودے اِچ درک لگنگ اف کہ مُسہ دے ئنا ءِ اونا ویل اندا سلیسُنے، زند ئنا خوش انگا تُغ تے گیرام کننگ آن گُڈ داسہ او تینا ڈائری ءِ تینتون ہملام کرفک۔ تِینا بَور انگا خن تیتو او قلم ءِ پژہ غاتے ٹی تینا ول تریسہ سوج کریسہ ءِ۔
بُومب، ننا تہذیب ئٹ تبائی و بربادی نا چیدہ ءِ، ہرا نا ساڑی مننگ اونا کل آ خلق ءِ ہجرت کرفینے۔ دا بھاز دلچسپ ءِ بومب بربادی نا چیدہ تو ارے ولے بربادی ءِ توننگ کپک۔ مگہ بربادی آن نرنگ اونا حل ءِ؟“ مگہ قدرت نا جند ئٹ بربادی اف! زمین جُم، طوفان، وغیرہ۔ خُلیس، آن, او! خُلیس ہم بھاز وخت انسان نا دماغ ءِ لغام کیک۔ اندا سوج ئتون او تینا قلم ءِ تِخا او ڈائری نا تینا پنا غاتے اول آن ہننگ نا بِنا کرے۔
اولیکو دے آن، خُلیس نا گمان کنے امر متنے! تینتو اندن پارے دن پاہ اوڑان بھلو خطاء ئس مسنے۔ پنہ غاتے اڑسیسہ پدا آخریکو پنہ ءِ سر مس و لکھنگ بِناء کرے۔
تینا دو ربیدہ و تہذیب ئٹ بومب و سفر نا تو ئٹ کہنگ ءِ بربادی نا چیدہ پہُہ مرسا داسہ خُلیس اِسکان سر مسنُٹ۔ مگہ بُومب، سفر نا تو ئٹ کہنگ پیر انگا تا بے علمی و دا بے علمی نا سوب آن ودی مروکا اوتا خُلیس ءِ درشان کپک۔
خُلیس دا غُٹ قصہ غاتیٹی اودیم مسنے۔ ای ولے پُہہ متنُٹ۔ خُلیس؛ دا فانی آ بندغ آتا چُنکا چنکا سوج آتیان بُڑز ءِ، دا اسہ ابدی ءُ راز ئسے ہرا غٹ قدرت تون اوڑدہ ءِ۔ دا لاتمائی نا خُلیس ءِ، ہرادے مروئی اف۔ دا تاغت نا خلیس ءِ، ہرادے بندغ خواہک ولے سر مننگ کپک تہ۔
انتئے مرگ اسٹ انگا راستی ءِ ہرا نا بےساڑی مننگ ءِ زند پارہ۔ تانکہ زند ارے مرگ اف، ہرا ساعت مرگ ارے تو زند اف، تانکہ زند ارے تو مرگ ئنا خُلیس ہم ارے۔ اسہ بھلو آسڑدہ اسے تون و زند ءِ پدا عذاب ئس گمان کرے۔ ولے دا زمان لاتمائی ٹی زند عذاب ئسے۔لکھیسہ لکیھسہ اودے پیں خیال ئس پلویڑ کرے دا ہجرت نا سوب بے علمی و خُلیس و نا کہ پیر انگا تا ہیت آک خل ئنا چشخ ءُ، اندن اندن علمی اٹ ودوکی مریسہ کرینے اندن خلیس کٹیسہ کرینے۔
انداڑتون اسہ پین خیال ئس اوڑا ورندی آنبار بس او لکھیسہ انا تا۔
داسہ دا پاش مس دا اڑتوما قصہ غاتیٹی خلیس ءِ، ہرا خُلیس نا سوب آن غُٹ خلق دے ئنا روشنائی آن پدماندہ ءِ۔ خلیس بندغ نا جند ئنا ذہن ئنا جوڑ کروک ءِ، دا نا سوب لاتمائی و یخین ئٹ ٹُبینگنگ ءِ۔ اگہ دا خلقیک یا پیر انگاک تارمئی ءِ چاہنگ نا کوشست کریرہ گڑا دا غُٹ خلیس نا چیدہ متورہ۔ داسہ ای تینے و تینا چاگڑد ءِ چاہنگ نا بنا ءِ کرینٹ، ولے اٹ و مٹ !!! خیر، ”زند لاتمائی آن چاہنداری نا نیمہ غا خن ملنگ نا سفر ءِ“ چاہنداری نعمت ئسے۔