یک سد و شست بند ئنا غزل ئَس – شبیر آجو

160 بند ئنا غزل ئَس

بَنگ بوسڑائے تینا اَرفِن بکان
اُستے دنیا غان کل کَسفِن بکان

سر خَلین جنگل جبل صحراتٹی
شار ئنا آدینک ءِ بر پِرغن بکان

گام اِشتافی ٹی اَرفن بَلّنو
سر تینے یاراتے کین نَرّن بکان

جنّتی ءُ زندٹی مزہ ئس برے
خَید خواری نا سُم ءِ جَلّن بکان

پیہن آ کس تِپ پُٹاتا عزت ءِ
جَنڈتے ماسان اونا کِشکِن بکان

گِیمرینگو کا امو دشت ءُ جَل ئَٹ
گواڑخ ءِ گُٹ آن دتر اَیتِن بکان

داتو پَک ءِ پگہ او اِلّک ننے
اوڑن مالو اودے بر اِلّن بکان

کَتّنے کس کس ئتو کین اوڑتو
دُز ءِ دُز آن زیات نن لُٹّن بکان

نا کنا کوپہ تیا شڑت ءِ خَلوک
کَٹّفوکا گوازی ءِ کٹھن بکان

موت ئنا خَمب ئٹ دڑنگے زندگی
زو اَن زو جان ءِ تینا کَشّن بکان

تارتار ٹکر ءُ رِیڑ کِشوک تُڑوک
راج ئنا کَنڈی ءِ دا خُلّن بکان

اُست حیکیم نا اُمیت ئَن انت اُمیت
مردہ اِنگا راج ئَن دُو سِلّن بکان

حق والا تا پد ئٹ نن سر اَلین
غلط چوٹ اِنگاتے اے ہڑسِن بکان

کم کرون اوڑتون نن گیرام کرون
ظلم تادی تے اونا لِکِھن بکان

,مَنّپک ہچ حال ئٹی او اِلّپک
کین دلاسہ اودے یا رَیفِن بکان

خَن تَفوئی کیرہ بشخندہ خوشیک
عمری آ مَخنگ گَل ءِ پَٹّن بکان

کُنپرو وارہ غلامی دے ئَس ھم
شادے آجوئی نا اے چَٹّن بکان

ہفت نَسل ئِسکان یات کے اندنو
اَمبلے تِیرو سُم ئَس سَٹن بکان

تَوپ ،ھُلی ، ہاتھی ءُ اَرفے وزیر
شطرنج ءِ پیاداٹ اوڑن کَٹِھن بکان

کَسکُنن یا کَسکُنے اینو ضمیر
ہڑدوسر نا کونٹ آ دوست اوغِن بکان

شارئٹی انتس ارے ویرانہ غا
دشت صحرا جنگل آ ہمپِن بکان

دم دریفِن دُو ولے اودے تِفن
ملخموت آن ھم تینے ڈکھن بکان

مہرو مابت ایلمی ءِ بَڈ کین
جنگ جیڑہ غصہ ءِ خَسّن بکان

نُسخہ ئَس آبِ حیاتی پاسہ اَیت
مِش تے دھرتی نا زرس پَکّن بکان

اِستے اَرفِن کین مُچ کل شار ئنا
لُچ ءُ دُزّاتا مونا تَپّن بکان

دے بروئے دے کنوئے نا غمے
ڈئے ئنا تینا غمے لَپّن بکان

دُوٹی لَٹ ئَس کین گوئی چار کُنڈ
بُزگلے خرماتیان رَکِھن بکان

مشکلے پین وخت اونا دیدن مرے
کِینکِسو لُونڈینگِسہ مِلّن بکان

مزہ ءُ خطران خالی اف اڑے
یادے اونا نُسخل ئٹ نُسن بکان

دِیر ایہن کاٹم آن بُڑزا چَڑا
بر کہ اینو قصہ ء بَیغِن بکان

مشورہ کیو نے تو اُست یارس کنا
پاسہ او نا حق ئٹی تُولن بکان

آسراتی کِن بروکا نسل ئنا
جہدئٹی وَنڈے تینا شاغِن بکان

عِشقتے اَیڑے گُڑانہ نن اَلین
مہرئنا برساتٹی پالِن بکان

بِج ءِ مابت مہر الفت نا دَسن
نفرتاتے لاب کین رُوتِن بکان

شاعری نا پہلوان ہر ماہرے
شاعری نا مَل ئٹی دَسّن بکان

غمک اریرک تاکہ زندہ زندہ ئُن
فصل ءِ ڈکھ ءُ دڑدنا ساعتِن بکان

بِسترائے کین بَڈ ایلم کنا
اے بروکا خاخر ان بَچّن بکان

او لِخ آن پِنے گِرٹّی شَل مرے
بددعا کِن چَنک ئتے تورِن بکان

چُور چُورا فکرٹی اوڑتون نن
مِثل آدینک شیشہ وڑ پِنّن بکان

مَسّنن سر خنتن اندر منزلے
پندے دِیخہ پین زرس چِکّن بکان

فکرے بِسُن کین سوگو پُختہ بُڑز
پال آخا دِیر نا وڑ کُٹھن بکان

بَسّنن دنیاٹی انتئے پو مرین
تعلق ءِ نن رب ئتو جوڑِن بکان

داخس ءِ آن ہم متو ٹَکّاس بَیٹ
دا ضمیر کِن مردہ غا سوچِن بکان

پین نا مون ہُش نی کاٹُم نا شَیف
رعب ءِ ایلم کوپہ نا سَگّن بکان

او کتاب نا کَچ ئٹی کار ہیت کَیر
چار لوز ئٹ محفل ءِ لُٹّن بکان

سہب ئنا اِستار پاش ءِ جمران
ہمت ءِ ورنا زرس چَنڈِن بکان

ڈاج اَیتِن مات اودے پات کین
پوسکنو وڑ چَم ہنر سُجّن بکان

دھوکہ غا دنیا نا رندٹ تَمّپن
آخرت نا خَیدئٹی بارِن بکان

شَک ءُ شرم نا ہیتسے نئے عیب ئسے
علم فَن کِن در درا رُلّن بکان

پان اودے انتسے بِیڑِنگ اونا
سرک نا پالُو آ نن داغِن بکان

کین چَٹنی لوز ءُ خیالے بیرفن
شاعری نا جوغِن ئٹ کُٹھن بکان

یات اودے داخہ انداخس برین
گام گامہ نن چڑا ہِکّن بکان

کیک نَر خاچوکِنگا پارہ میئی
دا کُنوک خاچوکتے ٹُوہِن بکان

خنتے خِیسُن کین آجو بش مرین
یا گڑا بائے تینا مُوغِن بکان

خواسہ گر شعراک دا اُستٹ دڑر
فکرئنا بالِشت آ اے خاچِن بکان

خَل کُنپ کس ئس جہانٹ پاسہ گَر
اے خَلاتے عشق ئنا پُورِن بکان

دا نزور ئِنگا تینا ایمان ءِ بر
بیرک اٹ آجوئی نا کُورِن بکان

پین دروشم جلوہ ڈیک ئس ایتِنک
شاعری نا رنگ ئٹی سِرکِن بکان

کین بے جارات اوتے عمر کل
دشمن آتا اُستٹی دُکّن بکان

کین قیمت یوسفے دا دور ئنا
تاجرا تون کلّی ءِ ٹَنگن بکان

آجوئی نا پنچ وخت آذان شبیر
ہر غلام ئِنگا خفٹ اَیتِن بکان

دُو بِٹے گَر ڈے ئنا کس عزت آ
باسک ئتے ماسان اونا گُڈّن بکان

گَر مَننگ نن کپنہ تُوبے نا ڈول
تو چراغ مثل ئٹی ٹِمبِن بکان

مشکلے ایتے بھرم دا محفل ھم
خالی آ دا ھِیزک ءِ پَورِن بکان

او ہرا مالو کریکہ ننتو عشق
نن اتین اُستا اودے مارِن بکان

بِلسمی ءُ گواڑخ ئَس دشتٹ مرین
خاک ئٹی تینے گُڑا گوہِن بکان

رَند اِلن حسن اونا چہرہ غا
شاعری نا کلّک ئتے شُرّن بکان

پین گِرنگ پیچیدہ کین شعرے تینا
کوئے قاف آن قافیہ دُزن بکان

غیبی آ خن تیٹ خنن سیلاب ئسے
وختن او مالو تینے لانچن بکان

نا بغل جولہ ٹی آجو مِش ارے
اسلمی آ جوزہ غا بُلّن بکان

کرگزو خرماتیان پاناد سَیڈ
گَڈ ءُ اے شِکرا تِتون تَمّن بکان

جنت اٹ شدّاد ئنا پَیری خَلیر
نوح ئنا کشتی آ نن لچّن بکان

فائدہ ہمسایہ داری ھم تتو
جوانے داسہ مُر مرین سِکّن بکان

پو ہراڑے دا مریرا وار ئتون
کاہل آتے سہب شام ٹُومبِن بکان

میڑھ ءِ چانڑدا سال ئنا اَیتِن شرف
اُستنا خَون ء اوڑا بشِخن بکان

دے منٹ نا دا مفے بس سنگتی
یاری او دلداری ٹی کُسّن بکان

شُور پارود کوہلو ءُ نیمرغ ئتو
غزوہ ئے بولان اے مومن بکان

خَل مرینک شیشئی او پنّنک
پَمبئی ءُ نن مرین آہن بکان

خانی آ دستارے دا سنگت کنا
کاٹُما شوہان نا پیڑِن بکان

چشمہ نا طبلہ سرونز آ چاپ کین
ساز آجوئی آ نن لُڈّن بکان

بے تغی ءِ خُمب کین بولان ئٹی
شُور ئنا جل تیٹی اے رُلّن بکان

داخہ رسوا دے جہانٹ مَسنے
پین دیخہ امبلے لوڑن بکان

سبّر آ ایمان ئتو آجوشبیر
لاغرا جون ءِ تینا گِرّن بکان

کوچہ ٹی سڑدار ئنا گھاٹ آن اڑے
پاوہ جوانے یار بر پِنڈن بکان

ہر غلام ئنگا دماغو اُستٹی
آجوئی نا طبلہ ئے ٹَپن بکان

شِیرغاتے کَشنک مارشت ئنا
فکرے تینا پین زرس پِڷن بکان

با خَلے دھرتی نا کس سنگت پِنٹ
تو دُوی تیا اوفتا سِیڑِن بکان

زارے کسفِن دونو شاد ئس نن مرین
شِیرنی آن زار ئنا تَرخِن بکان

دیخہ اوغن دیخہ بشخندہ مرین
دیخہ ٹاکو دیخہ نن خِسکن بکان

دے تہو لَگپ اوتے مِش تمّپئہ
بیدغاتے فکرئنا پَورِن بکان

دِیر ایمان ءِ تینا ایتن بکان
سدخئی نا قصہ ئے چَیڑن بکان

دے خدا انسان ءِ بہ حیوان کچ
چُوچَغاتے کہ تینا غُرّن بکان

خنتنا تئے بس خڑینکس نن مرین
وا کلک آتیان اونا چُرن بکان

سیرسے او نن سوا سیر آن زیات
تاسہ تورک نن گُڑا بِیڑِن بکان

بیرہ اودے نن نظر ہرجا برین
دشمن آتا دیدہ غا خَرّن بکان

ہر زبان آ نعرہ آجوئی مرے
رُژن ءِ دا استاتٹی جخن بکان

پو متو او خنتیان ہیتے اگہ
استنا زارے اوڑا شَولِن بکان

دا ہزار یاراتا سنگت نیامٹی
دلبراتے چانڑ کین شُپّن بکان

یاری او دلداری ءِ ھم دا ہُرن
رشتہ ئَس مِش مَش تِتو گَنڈن بکان

شعور ئنا شَنک آتے بر پیوند کین
عقل ءِ ہر بے شعور ئنگا پاچِن بکان

دا قلم نا سُم تِٹی اودے شبیر
کین تَختہ زربہ نن شَندن بکان

تین آوڑدہ خڑینکو خَید دتر
ڈے ئنا صحرا تٹی تِرکن بکان

چلتن آ کَشّوکا پَڑ چارزانو آ
اے بلا نا کاٹمے جَگّن بکان

انتسیکن داسہ مودہ کیسہ نی
پین لِخ آ اودے زرس سوارِن بکان

شاعری ءِ ندر کین او ڈے ئکن
زلفی آ شعراتے کل ارّن بکان

جوان ئنگاتے جاگہ ایتن اُستٹی
گندغاتے روفہ کین کرّن بکان

بے ضمیر ہر کس مرے اونا دوا
تافوئے مونٹ اونا ماٹِن بکان

خواسہ گَر گُراتے کل سرسوبی نا
عاقل آتا پنت ئتے جَپن بکان

جاگہ جاگہ بلنو ھم ہیت کین
جاگہ ئَس تینے چُنک تَکّن بکان

اندنو کڑدار کین آو پِن ننا
توبے آن زیادہ مرے روشن بکان

نن موالی خاک ئنا دا کُل ءِ کین
انقلاب نا بِنگ ءِ اے گوٹِن بکان

اندنو شعرس اتین میدان ئٹی
عقل تیوی شاعرا سُرفِن بکان

اودے حیران کین ابّکہ سر چکر
مرگ آ ھم ٹاکو خلین مخّن بکان

نے بزرگ رہبر کریر دالان نا
مون تَم پاک آ رزان جوغِن بکان

پَیہِن اونا تہہ تَرون تلّا ٹی نن
بہ خورّہ غانبار اودے چونڈن بکان

خید ئنا مزہ ئے نن سیخاٹ اَلین
باسن آ دے آ زرس لڑزن بکان

یخّ پخ ءُ دُن تفوک برفی ئِنگا
جوزہ غاتے لار تین باسن بکان

جائزے پارہ محبت جنگ ئٹی
حد ئنا پیمانہ غان دِرکن بکان

خنتنو دا خنک منہ وختے خڑینک
دڑد ئنا دمب آتے بئے کونڈن بکان

عزت آ شاغانے دُو ہڑدے چڑا
خاخرو دِیران ھم جُپن بکان

ہر ودی ئنگا چُناغا نن تِخن
حمل ءُ شہدادی او نن پِن بکان

گھاٹ ایتِن سہب دیگر شام آ گشت
بُٹ ئتئے رُوسچوپی آ گِڈن بکان

بر مرین داڑے مَلنگ آ تَیک ملنگ
ٹُک اَلوکاتے بہ ھم ٹُکّن بکان

سَد دو سد پنچ سَد ہزار اسو اچس اف
پِڈ ئَتے تینا اگہ کُرّن بکان

فکر تشبیع تلمیع ءُ استعارہ غان
شاعری نا بندئتے لوجِن بکان

موقع نے ولدا دچا دونو برے
عقل ئنا خنتے زرس مُوشخِن بکان

است ئنا رغ تے تینا دا سا ئنا
آجوئی نا درخت ئٹی لوپن بکان

انتسکے اُستے کَنّے او چُنک
کین دلاسہ سنگتے نوارِن بکان

بے شعور ئِنگا امو ہر رہبرے
شعور ئنا دُن چپلہ ئَس زَپن بکان

اودے فاجو منٹ ئنا کاریم اف
دُوئے اونا پُٹّیا خوشکن بکان

اُست ئنا رُومال ئٹی مِش خَل تیان
گواڑخ آتا خَیدتے پوشِن بکان

انقلاب نا ایتن آزان شال ئَٹی
خَڑ تا گئو آ لَگنک موذن بکان

نیمہ دنیا اَلکُنے نے آن کمک
پنہ غاتے نوری آ خوانِن بکان

شاعراتا دا شبیرے ٹاس ئٹی
نن برین آجو اول پُگن بکان

نمتو نن سد دے مرین بے چُڑت خوف
ننتو نُم دے ئَس مبو منن بکان

تہو اموتا سنگت ھم ہڑدے مفک
امبل آتے جوان نن تاڑِن بکان

کُل خَنر تئے بس اسے دُن وار ئتون
آسمان آ قول ئتے چاپن بکان

باطلی آ دا دلیری بشخ اوت
حق آ نن بے شک ولے کِجّن بکان

پَلٹنٹ شیراتا اے تمن بکان
گنج ئسے ایڑے منٹ ودّن بکان

فیصلہ حق اٹ اوفتا پانے مرے
ہڑدے نا دڑداتیان چُٹن بکان

ہر وڑ ئنگا ظلم ئنا تابوت ئٹی
آخریکو میخ ءِ نن ٹَوکِن بکان

ننتو پاوہ کے تینا منشاہ نا وڑ
اڈ ئتے جون ئَٹ اونا سَغن بکان

وڑ وڑو داٹی ندارہ پین اَتین
خیال ءِ تینا دم دما رَندن بکان

جنگلو شِیکان مَش دشت شار ئتو
کوچہ کوچہ دھرتی ءِ گولِن بکان

شاعری نا طب منہ دے آن بند
آمداتا جُل ءِ اے بینن بکان

مڷ اگہ دھرتی نا مَس آجو ہڑی
تو ہڑب آتے اونا چِیرن بکان

او مرے خاموش پانے سہب شام
راز ئتے خنتیان اونا چُوشِن بکان

خواہشو سرسوبی اچ سنگت مفس
اُست ئنا ارماں تے بے بالِن بکان

خوف دہشت زُوم ئسے نا دروشمٹ
دشمن آتا خنتیا پِرّن بکان

انتسیکن داخہ دل جم تُوسنس
غم تیان دانکو مرین سِٹن بکان

بے شعوری آن چَت چُٹّوک کَپ
مقبرہ ئے علم ئنا مِرّن بکان

دا خَف آن کشّن بنن ایکان نن
ہیتے کیدن یار گوجالن بکان

ای سَلوکٹ نیکہ سنگت دشت ئٹی
اڷ اجازت لمہ غان او اِن بکان

نن مرین خالد ولید دا دور ئنا
ہر شِمرّی لشکرا دُرّن بکان

راست حق ءُ پاک ساف ءِ نا کسر
دا فتویٰ تے شبیری بِن بکان

زندگانی ٹی سکونے خَمپ ہِچ
زحمت آتے اوڑکے ہڈّن بکان

حوصلہ کر حوصلہ نا پد ہنین
غصہ او اِشتافے دا ٹَمبن بکان

نن غزل ئَس یَک سدو شَست بندی او
سینہ غا تاریخ ئنا اِلّن بکان

آجوئی نصّیب انشاء الله مرو
راستی نا ننتنے تُد جِن بکان

داخہ ھم کپن تنے سنگت نزور
غصہ ءِ آجو شبیر کیدِن بکان

شبیرآجو