ملک ناز نا گُد | ارٹمیکو بشخ
نوشت: محبوب شاہ
دی بلوچستان پوسٹ
چاہسوٹ دنکہ بلہ غامبار کنا نک دوک ہم بارنگو، خلیس نا چپ انگا ویل تینا کلء باریمء کنا کاٹم آ شاغنگ آس۔
کنا خنک بلہ نا بت آ سخت اسر خناٹ۔
ناگمان بلہ اسے وار ئتون بادوی آ بس، اوغنگ و چہانٹ خلنگء بناء کرے۔
عجمب ہلاٹ کڑسی نا نت تیٹی دوکے سخت کریٹ۔ بلہ بش مس ہمو دتری آ بلوچی گدے سینہ غا تخا اودے تینا خن تیا خوشکا، اوڑان گنوک آتیامبار بُک ہلک، اوڑان پد دتری آ گدے تینا مونا پیڑا ترند ترند دو دست کریسہ مون اٹ تینا خلککہ زور زور آن پاریکہ یاحسین کریٹ تینا پھل انگا چنا تیکن۔ دا حالیت ءِ خننگ تون کنا خلوکا ملی کہ وخت آن ویل و ڈکھ آن پر اس گنوکی نا گواچی مننگ ئس۔ نریسہ بلہ نا کاٹم آ دو ءِ تخاٹ اونا کوپہ غاکے پلیسہ پاریٹ، بلی او کنا لمہ خیرے انت اس مس کہ نی دُن گنوکی کننگس۔ ولے اونا اوغنگ بند مننگ الو، او دتری آ کشیدہ کروکا گدے جوان شیف بڑزا کرے، دتر نا لپ آکے تینا خن تیا تخا، اوکے جوان تینا مون آ خوشکا، آخر اونا گٹ بارس او کاو او کوں آن انا، خسکنگ نا تے توار توار زیات مس۔
ای خلیس آن لڑزیسہ دفتر آن پیشن درگہ نا خڑکا جک سلیسٹ، پریشانی ٹی وار اس ہنوک بروک آکے اُراٹہ، وارس بلہ ءِ اُراٹہ، آخر است کنا مچے صبر کرے بلہ نا اوغنگ نا توار ہم قرار مس، او ہندا دتری آ گدے ہرفے تینا کٹ ئٹی تخا بینچ آن ڈغار آ توس، بلہ ولدا تینا غم تیٹی گم مس۔
خناٹ نازل مون پہ مون بننگے، ای دودینگسہ اونا دوٹی ہلکٹ پاریٹ او شوم صوب ئناءِ ہرانگس۔ ای تو صوب ئتون وختی بسونٹ، وارڈ اٹ نیاڑی تا خذمتءِ کریٹہ، ہندا وارڈ اٹ پروم نا اسے غریبءُ خلق ئسے آن گڑاس ناجوڑ داروں درمان کن بسونو، لنگڑی و ملاسی نا سوب آن اوتا حالیت بھاز خراب ءِ، اوتا چنا تا جان آ ہچ اف، نت تیٹی تا لتر اف نیاڑیک کاٹم پیشنو نرینہ غا تا پچ آتیا شش شش آگڑی خلوکءُ۔
ناگمان کنا با آن پیشتما ابوئے اے خدا ننتون انتیے دون مننگے، ولدا سینہ غا دوکے تخاٹ استٹ پاریٹ اے ننا قسمت ہفت سد کلومیٹر سور دیر نا خواجہ اُن ولدا ہم ملاس اون ولدا ہم چناک لغڑو نیاڑیک کاٹم پیشنءُ۔
نازل سوج کرے نیتون گد اس یا خیریس ارے؟
انتئے امر کیسہ تا۔
اسے چلہی ءُ نیاڑیس بھاز ناجوڑے، اونا چنا صوب ئتون نزوری آن ضیان مس، اونا کاٹم آ گد اف، ڈاکٹر کنے نا پارہ غا راہی کرے کہ اوڑان اسٹور اٹ تخوکو اسے گد اس یا خیریس اہتہ۔
پاریٹ بلوچی ءُ دتری ءُ گد اس ارے ولے اودے دپہ تو جوان ءِ۔
نازل: انتئے کنا ایڑ؟
پاریٹ؛ سما اف انتیے، محسوس مریک دا شومءُ گد ئسے۔ انسان ئسے ناءِ یا جن ئسے ناءِ۔ ہمے دے آن داڑے ایسونوتے کنا دفتر کبین خننگک۔
نازل پارے؛ چپ کر، ایڑ نی ڈاکٹر ئسے اُس دنو ہیت کپہ، مخوہی کیسہ ننے، ان زو اتتے گنوک کپہ تینے۔
نازلءِ پاریٹ: اوڑا دتر نا لپ ارے، اٹ دے آن ہندا شوم انگا گد آن خلینگ اُٹ دا بلوچی آ دتری آ گد آن اوغنگ و چہانٹ نا توار بریک، داسہ اے بلہء خنیسہ ہندا دتری آ گدے خننگ تون گھنںٹہ سیان آن اوغنگے و گنوکی کننگے۔
نازلءِ اشتافی اس۔ پارے گم کر دا خیراتی آ بلہءِ داسہ ننے گد اس بکارے، نازل دفتر اٹ پترینگنگ تون بلہ غان دتر آ گدے خوائس ولے بلہ نا ورندی بتو، او گدے سخت سخت تینا خمب اٹ کریسس، گم و گار تولوک ئس۔
نازل اسے وار ولدا گدے خواہنگ آن پد گدے اونا خمب آن چکا ولے بلہ چکار کتو۔ نازل گدے پیڑیسہ راہی مس، دتری آ گدے ارفنگ تون کنا مڑدہ غا جان اٹ ساہ تما دنکہ کنے غیبیءُ طاقت اس دو بس۔ بلہ نا پارہ غا اُراٹ، دلا غان اودے یخ ءُ تاس اس دیر ئنا کنفیٹ، بش مسوٹ اودے بنچ ئنا زی آ تولفیٹ، تینٹ دفتر آن پیشتماٹ۔ جٹ اس جوانو بلہءِ تنیا ہلاٹ۔
پدی بسوٹ خناٹ بلہ اول آن بھاز جوانے و اسل چُپ ئس ولے اونا پالن آ خڑینک آک اونا پروکا اُست گواہی تسکہ کہ او جٹ اس مُست جان اوغانے۔ بلہ نا غم ئنا خڑینک آکے خنیسہ کنے ٹی داخہ ہمت الو کہ ای اوڑان گڑاس سوج کیو، او ہم ہیت کننگ نا کوشست کتو، او تینا ڈھک آتیٹی مین ہناسس۔ اونا اِڑکی تیان کنا اُست بھاز مونجا اس، غم ئنا مون انگا جمرے پرغنگ کن ای اوڑان سوج کریٹ، بلی ای نیکن ندر مریو، ہراکہ بسونس؟
قرار آ کاٹم ءِ بڑزا کرے کنے اُرا، مدام اریسہ کرے۔ ہیت کتو، اونا چپی آن بے وس مسوٹ اودے سریفیٹ گڑا او کیچ آن مچے مُر اسے خلق ئسے نا پن ءِ ہلک۔
بشخندہ اسیتون سوج کریٹ بلی دا ہراڑیکے؟
بلی ہیت کریسہ پارے کیچ و بلیدہ نا نیامٹیءِ، کنا مسڑ ننا ڈغارتیان ایپار ایران نا سیم بناء کیک۔
داسہ بلہ کنے آن سوج کرے نی چوہ ڈاکسر بھرتی مسونس کنا مسڑ۔ ای پاریٹ ہراتم کہ وطن اٹ آجوئی نا جیڑہ غاک بناء کریر۔
بلی سوج کرے ای بے خوانندہ ئسے اٹ، نی خوانندہ اُس۔ نی پا دا جنگ جیڑہ ٹی دنا قصور ءِ؟
پاریٹ بلی بے وس دنو ہیت کپہ۔
انتئے، انتئے؟
بلی نن سرکاری ملازم اُن، ننا و غلام ئسے نا فرق اف، نن سیاسی ءُ ہیت کننگ کپنہ۔ ہیت ءِ بدل کریسہ نی دا شار ئٹ چوہ بسونس بلی؟
بلی پارے؛ ہراتم کہ زور آور آک ننا خلق ءِ فتح کریر۔
ای پاریٹ؛ بلی خدا نا پن اٹ، ریاست و فوج نا پنءِ ہلپیس۔ غریب او زالبول ئسے اُٹ، اسٹ او ایلم اسے کنا ای خواپرہ اونا سیخاغان دوکے سلیو۔
بلہ پارے کنا مسڑ نی تینا ایلم کن بے شک تینے گنگ او کر کر ولے ای تینا خنکے تر کیوہ نہ تینا بائے بند کیوہ۔
دودینگاٹ دفتر اٹ درگہءِ بند کریٹ، پاریٹ بلی داسہ گپ کر ۔
بلی پارے؛
گڑاس ریاست، گڑاس تینا آستونک نا دوشہ غاک ننا راج ءِ نیست و نابود کننگ نا کوشست کننگو، اگہ سال اس مست تینا خلق ءِ ہلانہ انتئے دُن مسکہ۔
ای پوہ متوٹ، چپ کریٹ توسٹ۔
دی بلوچستان پوسٹ : دا نوشت اٹ ساڑی ہیت و خیال آک نوشتوک نا جند ئنا ءُ، دی بلوچستان پوسٹ میڈیا نیٹ ورک نا دا ہیت آتے مَننگ الّمی اَف و نئے کن دا ادارہ نا پالیسی تا درشانی ءِ کیک۔