کنا راج
مُسٹمیکو بشخ
نوشت: حفیظ شہزاد
دی بلوچستان پوسٹ
ننتون اینو پین گڑاتے خواننگ کہ باز وخت ارے، ناول، افسانہ، نوشت، شاعری و پین صنف آتے خواننہ دا ہمو افسانہ غاکو یا نوشت، ناول، شاعریک ءُ ہرا انگلش آن اردو ٹی اتینگانو ہرا اردو آن بلوچی ٹی یا براہوئی ٹی ہتینگانو مطلب ءِ دُن ہل کہ پین تخلیق کار ءُ۔
اگہ او نوشتہ کرینو بیرہ تینکے یا تینا راج ئنا کمبوتی تے نوشت کرینو ہرافتا خواننگ نا ہچو فائدہ اس اف ہراتا خواننگ کنا تک ئٹ فضول ءِ۔
آن اندُن ءُ گڑا خواننگ ءِ کہ اسے راج اسیٹی ظلم نا برخلاف امرو جدوجہد کرینو، تینا راج نا ڈکھ ویلاتے دننگ کہ ہرا ہد اسکان کوشست کرینو، اوفتا فکر آتیان گڑاس کسر شونی مرے اندا امیت ئٹ کہ ای خوانیو ولدا ہمو عمل تے تینا عمل جوڑ کیو۔
بے معنہ انگا کسہ غاتے شوق ئٹ خواننا، تینا وخت ءِ ہمو تو تیر کرینن اوڑان دا جوان اف کہ نن تینا تخلیق کار آتے خوانن بنن اوتا تخلیق آتیا خوڑتی ئٹ اُرن انتیکہ او اگہ نوشتہ کرینو تینا راج ئنا ڈکھ ویل آتے نوشتہ کرینو، اسیکہ نن تینا راج ئنا ڈکھ ویل آتیان واخب مرین ولدا ایلو ادب آتے خوانن ولدا نن مٹ کین ولدا ہر ہمو کاریم ءِ کین ہرا ننا ادب ئٹ متنے۔ ولے اوکان مُست نن دا گڑاتے آ عمل کین دا گڑاتے خوانن دافتے سرپد مرین۔
تینا راج ئٹی گلہ کُل آن ارے ولے ہمو نوشتکار آن زیات گلہ ارے ہرا تینا راج ئنا ڈکھ ویل آتے تینا مخلوق نا مونا ہتپک ولدا تینے تینا اُست ئٹ راج نا آدینک گوندک۔
دا ایت ءِ ننا ادیب آتے پُہہ مروہی ءِ کہ اگہ نن اینو تینا راج نا ویلاتے ڈکھ آتے خوڑتی ئٹ اُرپنہ بیرہ تینے تینا ذات اسکان تورینن تو پگہ نا دے نا وجود آ ہم کس ہیت گپ کپرو۔
اسے قوم اس ہمو تم اسکا زندہ سلک ہرانا ورنا تیٹی جوزہ ہمت شعور انسانیت و پین جواننگا کمال آک مریر۔
اینو ہر بندغ اندا خوائک کہ اگہ کاؤ کہیو کنا وجود زندہ سلے، وجودے زندہ سلفنگ کہ نے تخلیق کروئی ءِ۔ اندُنو تخلیق ہراٹی نی ہمو راج ئنا نزوری تے نوشتہ کہ۔ ہمو راج ئنا آدینک مر ہرانا باتیک نے یکا خوانر نا مثِال آتے ایتر کہ دنو نوشتکار ننا راج ءِ ہم ارے ہرا بیرہ راج و وطن کہ تینا قلم ءِ سدخہ کرینو۔
بیرہ چار دے زند کننگ نا موقع ملانے گڑا انتئے او چار دے نن تینا بزگ آ راج کہ سوچپن تینا راج نا باتی تیکے سوچپن ہرا ننا قلم نا نوک ءِ اُرننگ ءُ کہ ہرا وخت ننا ادیب ننکن اسے نوشت اس نوشتہ کے، ننا توارے مُچا جہان ٹی تالان کے۔
پٹ پول کننگ کنا راج ٹی نوشتوک آتیا فرض ءِ اگہ نن پٹ پول کین تینا راج نا بزگی تے پٹن خوانن یا کان کماش آتے ارفسہ کین ولدا تینا نوشت ئٹی ہتین تا، دا ہم بھلو کاریم ئسے کہ نی اسے اندنو کسہ اس یا مثیال اس مخلوق آ سر کہ ہرادے نا مخلوق بنتنے یا بھاز اندنو کسہ ءُ ہرافتا بیرہ نے سمائے نی ہمو کسہ غاتے یا گدرینگوکا بندغ آتا دلیری نا مثیال آکو اوفتے نے آن بیدس پین کس ہتنگ کپک نی ہموتے بِن ہموتے نوشتہ کہ اتہ مخلوق ءِ بنف خنر کہ ننا پیرہ غاک یا ننا کماش و ورناک امرو دلیری نا کڑدار دوہی کرینو اندافتے آن سبخ ہلیسہ ننا داسہ ئنا ورنا تیٹی ہمو ہمت جوزہ ودی مرے دا بھلو ہیت ئسے۔
زند اسے اندُنو نعمت ئسے ہرانا قدر نرخ جہان ٹی اسے گڑا ئسے آن زیات اف بندغاک بریرہ کارہ دا زندئنا نعمت ہر بندغ ءِ نصیب مسونے او ہمو بندغ نا بخت ءِ کہ اودے اخس دے نصیب مسونے۔
بھازا بندغ آک ہنانو ولے اوفتا فکر سوچ نظریہ غاک دائسکان زندہ ءُ۔ دا سوچنگ نہ ہیت ئسے کہ نن سد سال مُست ئنا زندے گدریفوکاتے انتئے داسکان یات کینہ یا منہ وخت مُست ننے آن ہرا بندغ آک جتا مسونو اوفتے انتئے دائسکان یات کینہ۔ اگہ اُرن تو جہان ءِ بھازاک کارہ ولدا اوفتا کس پن ءِ ہلپک اوتے یات کپک اونا سوب انت ءِ۔
اندا گڑا ءِ ننے سوچوہی کہ اگہ اینو اسکان تینا مجلس تینا مثیال آتیٹی ہمو بندغاتے یات کینہ ہرا ننتون افس ولے گمان اندُن مریک او ننتو ساڑی ءُ۔ اوفتا ہمو فکر سوچ اوفتے ننتون اوار دائسکان ساڑی تخانے۔ او فکری ءُ بندغ مسونو اوتے بیرہ تینا فکر متنے اُوتے ننا نُما فکر مسونے۔ او ننا اندا دے تیکن گڑتی کرینو کہ نن ایہن کانہ پد ئنا نسل امر مرو ءِ او تینا ساہ و دتر تسونو تینا سدخہ کرینو نیکے کنکے تو گُڑا نن انتئے اُوفتا فکر فلسفہ تے تینائی کپن انتئے ہمو فکرے تینا کپن ہرا بیرہ تینا ذات اسکان محدود مف۔
گدرینگوکا کسر شون آتیٹی اندُنو بندغ ہم مسونے ہراتے اسے گڑا نا کمی متنے مال دولت مسونے تا او ہمو وخت نا غریب آتے کُمک کرینو مالی حساب ئٹ اندُنو بندغ ہم گدرینگانے ہرا تینا وس نا کچ ہر غریب تون کُمک کرینو۔
اگہ دا زمان ءِ سائنس و ٹیکنالوجی نا حساب اٹ ترقی یافتہ پارہ کہ دا زمانہ ءِ گدرینگوکا زمانہ ءِ بھلو فرخ اس ارے دا زمانہ ترقی ٹی ءِ تو انتئے دا زمانہ ٹی ہمو وڑو بندغ دڑد خور بندغ ودی مفک ہرا ہمے زمانہ نہ بندغ آتا وڑ غریب آتون کُمک کیر بزگی ءِ ایسر کننگ نا سوچ ءِ خلیر اگا دا گڑا دا دور ئٹ متو تو ای پاوہ مُست ئنا زمانہ ٹی اگہ سائنس ٹیکنالوجی الو مخلصی انسانیت اُست خواہی اس تو ہمو زمانہ ترقی یافتہ اس نہ کہ دا۔
آن اسے پین ہیت اس سرپد مرین اگہ نن کس ئتون مالی و کُمک کننگ نا وس ءِ تخنگ کپنہ اوفتے آسرات کننگ کپنہ اوفتا ویل آتے ایسر کننگ کپنہ تو ننے تینا وس نا کچ کڑد اس کروئی ءِ او دا کہ نن اوفتا ہمو بیوسی تے لاچاری تے اینو نا انٹرنیٹ زمانہ ئٹ ہتیسہ کین تاکہ جہان ءِ اندا سما مرے کہ امیر ءُ راج ئسے نا باتی تے اِرا وخت کہ اِرغ کُننگ نا وس اف۔
دی بلوچستان پوسٹ : دا نوشت اٹ ساڑی ہیت و خیال آک نوشتوک نا جند ئنا ءُ، دی بلوچستان پوسٹ میڈیا نیٹ ورک نا دا ہیت آتے مَننگ الّمی اَف و نئے کن دا ادارہ نا پالیسی تا درشانی ءِ کیک۔