کنا ہنین آ سمو
نوشت: سدرہ اقبال بلوچ
دی بلوچستان پوسٹ
نی مُستی بدنی رِدئٹ ننا نیامٹ افیس، ولے ای نا بھلا قربانی و ننا راج اکن بیدس تُرڈو ہلوک عزم اکن داد تننگ و منتوار ارفنگ خواوہ۔ سمو نا جتائی نا احوال کنا زند ئٹ اسہ کڑمب ءُ ہورکی ئسے ہلا تخا، و ای دا وخت جتا جوزہ غاتا نیامٹ چِک و تاڑ نا گواچی اُٹ، ولے نی اسہ اندنو کسر ئسے گچین کریس ہرا بیدس شک تینا راج ئتون مابت نا مثیال ئسے، راج اکن نا سوج و جرات ننا دیہاڑ ئٹ ساندہی ءُ نشخ اِلو، ہرا ساندہ ننے نا دلیری و گواچنی لائخی تا گواہی ترو۔
ای نا جتائی آ سوگ کروٹ، ای گل و بالی ہم کروٹ کہ دنو گچین ءُ روح ئسے اُس و نا جتائی الّم ہموفتیا زیات زیم شاغو ہرافتیوت نی اوڑدہ ئسوس۔ ای نا تروک سبخ تے تینتون ارفوک نا یات آتے شرف ایتوٹ، ای شرف ایتوٹ زند ءِ ہمو جوزہ و جیرت ئتون خمب کریسہ، و سنگتی نا قدر ءِ کریسہ ہرا کنا دوست اسکان گڑا تیان اسٹ ءِ۔
کنے داسہ ہم ہمو تغک یات ءُ ہرافتے نن اسٹ ایلو ءِ بنفینہ، ہمو ہیت آک کہ نن بروک وخت اکن ٹہیفیسن۔ نن ہمو مہم جوئی نا بابت ہیت کرین ہرانا بندات ءِ نن کرون، ہرا مِزل تے نن دوئی کرون، و ہمو خوشی تا بابت کہ ہرافتے نن کسر اٹ تینا کرون، ولے بخت نیکن جتاو فیصلہ کریسس، کنا دلیرا سنگت۔ نی ہمت و شرف ئنا کسر ءِ گچین کریس، و دا بھلا نیکی کن تینا تغ تے پد بٹیس۔
ہمو اولیکو دے کنا داسہ ہم یات ءِ ہراتم ای نے خناٹ، و کنے زوت گمان مس کہ نن اسہ خاص اواری اسیتون تفنگانن۔ دنکہ ہمو ساعت آسراتی تون ننا تاثر آک اسہ چِر اٹ بسر، ای چاہسوٹ کہ ننا سنگتی مقدر ءِ۔ نی بھاز ہنین زبان ئسوس، ای نے خناٹ گڑا تینا لمہ نا پد آ تینے ڈھکاٹ، نی کنے خنیسہ مخیسہ پاریس کہ نی انتکن ڈھکنگ اُس تینے؟ ای بھاز لج کروک اس ئسوٹ ولے نی کنے ہمو ہند ءِ تسوس کہ نیتون داخہ در خڑکی مننگ کرو ہرانا بابت ای ہچبر گمان کتوسٹ۔
ارٹمیکو اوڑدئی آن گڈ، نن سنگت مسوسن، دنو سنگت ئسے ای ہچبر تینا زند ئٹ گمان کتوسٹ۔ نن انداخہ در خڑک مسون کہ کنا ہڑدے نیتون اوڑدئی و تینا ہیت آتے نیتون پاننگ نا انتظار ئٹ ہناکہ۔ کنا تیوہ غاتیان اُست خوش وخت گدریفنگ نے تنک کننگ ئس، و کنا آمخی آ شغل تیا نا مخنگ۔ نی کنا زند ئنا ہر سختی ئٹ کنتون ہمرئی کریس، گڑا پار دنو مہروان ءُ ہیڑ ئسے نا دروشم ءُ سنگت ہراکان پٹنگ مریک؟
کنے یات ءِ نا زند مہمان تیان امر ہڷ و تور اسیٹ ئس، واہم نی تینا کاریم کن وخت کشنگ ئٹ سرسہب مسوس۔ کنے وخت تننگ کن ہم ای نیتون ہروخت جنگ کریٹہ ولے نی ساندہ تینا کاریم و فرض ءِ ہڑدے ایسری تسوس۔ ای نے آںبار سرپد و لائخ کس ءِ خنتوٹ۔ نی تینا کوشست آتیٹ بے کچ دانا و لائخی تخوک ئسوس۔ ای نا بابت اخس پاروٹ، ہموخہ در کم مرو۔ نی دا زند ئٹ ہم خوشی تون تینا فرض ءِ پورو کننگ ئسوس و گوڑیفوک ہیت ئسے کہ اندا خوشی تون نی ارٹمیکو زند ءِ گچین کریس۔
نی تیوہ غاتیان مہروان آ بندغ ئسوس ہرا وڑو ای تینا زند ئٹ ہچبر خنتوسٹ۔ نے ٹی اسہ بھلو گچینی اس دا ئس کہ نی ہچبر کس ئنا اُست ءِ پرغتوس، نی ہمو بندغ ئسوس ہرادے بد پاروک کس اَلو، ہچو دژمن اس اَلو۔ نی تینا زند ئنا ایسری ساعت آتے اسکان مخلوق نا اُست ءِ خوش تخوک مسوس و تینا مہر ءِ تالان کریسہ کریس۔ نی تیوہ غاتیکن بھاز کریس۔
نے سما ءِ کہ نیتون مننگ نا اسہ اُست خوش ءُ بشخ اس نا فوٹو گرافر مننگ ئس، اینو، ای تینا گیلری ٹی کاوہ و ہمو عکس آتے اریوہ، کنے اسہ بے سگ ءُ دڑد اس ہلیک۔
نی داڑے افیس ولے ای واہم نے ودی دے نا مبارک بادی ایتوٹ۔ نے ہنوک 54 دے مسونے ولے نا یات آک کنے نن و دے کُننگ کن بریرہ۔ نا ودی دے آ وختی بش مننگ و نے گوڑیفنگ کن سہب وختی نما اُرا غا بننگ، کنا نیتون مروک زیبدار آ یات آتیان اسٹ ءِ ولے اینو ای داڑے نے آن بیدس بیرہ نا ودی دے نا مبارک بادی ءِ جنت آ رادہ کننگ کیوہ۔
ای چاوہ نی صحیح کسر ءِ گچین کریس ولے ہرا گڑا تیوہ غاتیان زیات دڑد تروک ءِ کہ ای نے واپس تینا کننگ کپرہ و ای ہچبر پوسکنو سنگت پٹنگ کپروٹ۔ ای خواوہ کہ نے سما مرے کہ ای ہمو وخت اکن اخس شکر کروک اٹ کہ نن اسہ جاہ گدریفین۔ نی کنا زند اٹ بھاز گل و بالی، مخنگ و گچینی ایسوس، دا کنا اُست خواہی ءِ کہ ای نے پاننگ کروسٹ کہ ای نے اخہ در یات کیوہ۔
جاغہ نا بہشت مرے، کنا ہنینا سمو۔ نی ننے آن مُر ہنانس، ولے نی ہچبر گیرام مفروس۔ ننا اُست درپہ تیٹ نی ساندہ اوار مروس۔ نی تینا اینو ءِ ننا پگہ کن ہلاس، و داڑکن ساندہ نا منتوار مرون۔
اُست آ بھلو باریم و خڑینکی خن تیتون ہرافک نے ہڑدے یات کیرہ و اسہ گواچن بڑز کڑدار ئسے آ فخر کیرہ، اسہ شہید اس ہرا لمہ وطن کن بے غرض تینا تیوہ غاتے ندر کرے، ودی دے مبارک کنا ہنین آ ہیڑ، سمو!
دی بلوچستان پوسٹ : دا نوشت اٹ ساڑی ہیت و خیال آک نوشتوک نا جند ئنا ءُ، دی بلوچستان پوسٹ میڈیا نیٹ ورک نا دا ہیت آتے مَننگ الّمی اَف و نئے کن دا ادارہ نا پالیسی تا درشانی ءِ کیک۔