کنا راج
اولیکو بشخ
نوشت: حفیظ شہزاد
دنیا اسے اندُنو مدار ئسے آ بسونے اگہ نن اُرن پوسکنا دور ئٹی ٹیکنالوجی آن کاریم ہلیسہ ایلو مخلوق خلاء ٹی پیری کننگ ءِ۔ ایلو مخلوق نا سوچ گمان آک اسے اندنو تلہ ئسے آ تخوک ءُ ہرا ننا گُمان آن پیشن ءِ ۔ ننا گُمان آن دا سوب آن پیشن افس کہ نن نزور اُن یا نن اوفتتون بننگ کپنا۔ دا سوب آن ہم آخہ کہ ننا گُمان یا ننا سوچ اسے چُنکو جہان اسیٹی بندے۔ دا سوب آن ہم آخہ کہ نن پیشن ہنتنن جہان ءِ خنتنُن۔ دا سوب آن ہم آخہ کہ ننے دنو تعلیم تننگ متنے، ننے دنو خوانفنگ متنے ہراٹی نن مُچہ جہان ءِ پُوہ مرین و مُچہ جہان نا حال آن سہی مرین۔
ایلو بولی و ادب تیٹی اگہ اسکول آتا پڑا غور کین تو ننے اوڑے بازا گڑاک نظر بریرہ اگہ چُنا ءِ اسکول آ داخل کننگک تو اودے اونا لُمئی بولی آن سبخ تننگ ءِ بناء کرفرہ انتیکہ اوفتے سما ءِ چُنا ودی مننگ تون ایلو بولی تے سرپد مفک یا دُن پان کہ چُنا ءِ اسیکہ الف ءِ خوانفرہ ولدا ب ءِ دُن آخہ چُنا ءِ داسکہ الف بفک اودے ج ءِ خوانفر۔ اندا سوب آن چنانا وس آن خواننگ تیر مرے خواننگ ہلے تو دا ویل ننا راج نا تہٹی اسُل بازے۔
دا ویلاک ننا راج ئٹی باز اریر کُلان مُست دا پاؤ کہ ننے اسکول آ داخل مننگ تون فلانی خان فلانی صاحب نا ودی مننگ و کذیت نا دیتے ننے رٹہ خلفنگ ئئٹی یاد ترفرہ ہرا ننا وجودے گُم کننگ نا سوچاسُر ہموفتے ننا راہشون تکرہ و ننا مڈول ءِ اندا وڑ انگا گڑاتیان پُر کرفرہ ولدا یقین انداخہ بسک کہ نعوذ باللہ اوفتا باروٹ خراب ءُ ہیت اس کریس گناہ گار مریسہ۔
ای بیرہ تینا راج ئنا ایتے کننگ اُٹ ای ایلوتے دا سوب آن پاپرہ ایلوک ترقی یافتہ ءُ راج ءُ اوفتے اسے گڑا نا کمی اف کمی ننے ہم اسے گڑانا اف ولے ننے یتیم توروک آک ننے ٹی علم زانت شعور آگہی ہتنگ خواپسہ انتیکہ اوفتے سما ءِ اگہ دافتیٹی شعور بس آگہی بس دا ہراکا چُپ سلور۔
خیر ننے ننا بزگی بیوسی لنگڑی دا گڑاتے خوانفک ننے ننا راج نا بیوسی ولدا امیر انگا وطن نا خیسنک ننے دا پارہ کی نی اوخس بزگ افیس اخس کہ نے بزگ تورینو نن تینا غریبی ٹی پٹ پول کرسہ دا گڑاتے ہیل کینا۔
انتیکہ ننا راج ننا وطن ٹی انداخہ ہستی ارے کہ اگہ نن جنگل ئٹی کان ہم ننے خیسن نا زرہ غاک نظر بریرہ ننے خیسن نا بارہ ئٹی مُست آن سما ءِ کہ اودے جہان ٹی اخسو اہمیت اس ارے ولدا است تینٹ ننے آن سوج کیک کہ خیسن تا مالک نی انتے دُن بزگ اُس نی انتے جنگل آ کاسہ پاٹ ہتنگ کہ نے مگہ دا خیسنک بس افس؟
ننے دا پاپسہ کہ نما تینا راج ئٹی امرو راہشون امرو ہستی گدرینگانے امرو بندغ گدرینگا ہرافتے بیرہ نیکے سوچ اس ہرا تینا جان ءِ نیکہ سدخہ کریر ہرا نے تینا بروکا زنک تکاسُر کہ ننا بروکا زنک آسرات مرے دا گڑاتے ننے پاپسہ۔ ننے ہمو گڑاتے منفرہ ہراتے نن منن ہم ننکے ہچو فائدہ ئسے نا مفسہ۔
ہزار ویل ڈکھ غم فریشانی تا چیدہ بلوچستان نا زی آ ہر وڑ نا ظُلم کننگانے دا ہیتے ننے دا دور ئنا ورناتے پُوہ مروئی تمک پٹ و پول کروئی تمک نوشت کروئی تمک انتیکہ ہرا کسرشون آک گدرینگار اوفتا امیت آک نن ئسون او تینے آن پد ننے کالخواہ سرپد مسوسر اوفتا گمان نن ئسون بروکا زنک نن ئسون تو دا بڈ ءِ ننے ارفوئی مریک، دا سوچپن کہ مننگ کیک او ننے آن پد نا زنک ءِ پارینو۔
دا ہیت راست ءِ کہ ننے راج ئٹی بیرہ ڈکھ ویل آتون انداخہ اختہ کرینو کہ ننتون بیرہ ارمان افسوس کننگ آن بید پین ہچو کسر سلتنے۔ پیشن ہننگ پیشن جہان ءِ خننگ تو باز مُر ئنا ہیت ئسے۔
ایلو مخلوق ایلو راج ءِ خواننگ نا موقع ننے دا سوب آن ہم ملپک کہ نن تینا بزگ آ راج ءِ خواننگ آ خلاس اَفن ہڑدے اسے دڑدی ءُ کسہ اس بناء مریک ولدا او کسہ نا ایسر مننگ قیامت اسکا ایسری ءِ خنپک۔
دا ایت راست ءِ کہ کنا دھرتی تون ظُلم سدی تیان مننگ ئٹی ءِ۔ و اینو پگہ اگہ نن اُرن تو زیات آن زیات ترندی ٹی بسونے۔
ایہن تو ظلم بیدادی نا کسہ غاتے ایسر مروئی ئس انتیکہ دعویٰ کروکاک انداخہ بازو اگہ نن بیرہ اوفتے بنن اوفتا پاننگ اندادے کہ انت ظُلم ہراڑے ظُلم امرو ظُلم مریک۔
اسے فکر نا ہیت اس دا ہم ارے کہ ہرا بندغاک راست ءِ ڈھکرہ راست ءِ کس ئتون پاپسہ بیرہ تینا ذات اسکان تخرہ تا اگہ پین اس اوفتے سوج کے ہمو گڑانا باروٹ اودے خبر مرے ہم ہیت ءِ ڈکک ۔ حالانکہ اوڑان ہچس ہم ہنپک بلکہ اونا راستی پاننگ آن بنوکا بندغ ہم خوش مریک، اللہ نا مونا ہم شرمندہ مفک انتیکہ دروغ والاتا زیہا اللہ پاک لعنت پارینے۔
و بیرہ تینا ذات نا خاطر حق ءِ حق پاسہ اوتا ذہن تے پالش کننگانے او پیسہ دوست جوڑ مسونو پیسہ ءِ تینا ایمان گوْندرہ۔ او اندا سوب آن خُلیرہ کہ دن مف ای راست پاریٹ کنے کنا نوکری یا کہ پین کاریم ئسے آن کشور۔ ولدا دن مف کنا رزق بند مرو ءِ چناتے ہراکہ اتیو ایتیو تو اندا کم علمی اوفتا ہمو تہہ ئنا بندغ ءِ کسفینے۔
دا امو بندغاکو ہرا تلہ غا کار گھنٹہ گھنٹہ تران ٹی اندا پارہ کہ رزق اللہ پاک ایتک مخلوق نا امیت ءِ راست جوڑ کرفرہ بلے تینٹ یقین اف تہ تینٹ انتے یقین کپسہ سوج انداکہ ودی مریک ۔
ہر سہب نا اخبار ٹی احوال تے خنرہ کہ فلان جاگہ بمب اس ترخا داخہ بندغ کذیت کریر دافتے خواننگ آن گڈ ہم خفتیٹی پمبہ تسونو دوک زمزیر ٹی تفوکو حق ءِ لکھنگا دوک تہ خڷ کیرہ۔ او تینے داخہ سادہ کرینو بیرہ تینا ذات نا خاطر، اوفک اندا خوارہ بیرہ کنا پگہ آسراتی ٹی گدرینگہ۔
برجاء۔۔۔۔۔۔۔۔
دی بلوچستان پوسٹ : دا نوشت اٹ ساڑی ہیت و خیال آک نوشتوک نا جند ئنا ءُ، دی بلوچستان پوسٹ میڈیا نیٹ ورک نا دا ہیت آتے مَننگ الّمی اَف و نئے کن دا ادارہ نا پالیسی تا درشانی ءِ کیک۔