غزل
شاہ بیگ شیدا
نی شُوگ شانہ کپہ ، دیوالے مُتکننگا
بسف ہمو نی تینا ، بس خیالے متکُننگا
تاریخے پِیرہ ئی آ ، پِشخارہ اینو ولدا
بہ توڷ کنتو ایتے ، احوالے متکُننگا
چوکاٹا تینا خڷک ، نی رکھ ئکے اُڑانا
نی خوار ئسےتو پٹہ، اے نَعلے مُتکُننگا
نےتِف ہراکہ سیخا ، ہم میوہ ئس مفیتہ
چُوڑان کشہ بٹ نی ، اے نیال مُتکُننگا
نےدیر پائے پٹہ ،پھوتی تےمُست ئنا نی
بر داسہ پاو کُٹِّف ، جنجالے مُتکُننگا !!!
شاہ بیگ آن مس شیدا تپیسہ انتہ اودے
دوئے تخک نی اُست آ، نا سیال ء متکُننگا