ڈغار تنک مننگ ءِ
محمود درویش
براہوئی مٹ: زبیر بلوچ
ڈغار تنک مننگ ءِ
ننے آخری کسر ائے دِکّہ تننگے
داڑ آن گِدرینگ کن نن تینا اسہ اسہ ازبہ جتا کننگ اُن
ڈغار ننے پلویڑ کننگ ءِ
کاش نن غلّہ مسونا دا ڈغار ائے کسکنہ و زندہ مسونہ
سوچیوا
کاش ڈغار ننا لمہ مسوکہ
ننے آ رحم کریکہ
نن اِنانہ اور تُغ توں اوار خل تئے نشخ مسونہ
آدینک آتیان بار اوفتا چہرہ غاتے ہُرانہ
ہرافتے ننے آن پد دا ڈغار کن ساہ ءِ تروئی ءِ
نن اوفتا چُنا تا ائید آ اوغانہ
نن اوفتا تا مون ءِ ہُننگ اُن
ہراکہ ننا چُنا تے کھڑکی تیان پیشن خسِّرہ گُڈی خلا ٹی
ننا اِستار آدینک آتے درنجک
ارانگ کانہ نن اوکان
اراڑے سیم و سند آک ایسر مریرہ
ارانگ بال کیرہ چُک آک گُڈی آسمان آن پد
ارانگ خاچینہ گُڈی گُڈی کو دّمہ آن پد
نن تینا پن تے خیسُنہ گڑز ئٹ لکھینہ
نن تینا نظم آتا دوتے گُڈینہ
تاکہ اوفتا ایسری ننا سِل آ مرے
انداڑے کہینہ نن
اندا گُڈیکو کسر ٹی
ہئو انداڑے ردوم الیرہ ننا دتر آن زیتون نا درخت آک
عکس: ھمل پیر جان